საქართველოს ხელისუფლება ხშირად იყენებს ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოსთან დაკავშირებით სტატისტიკურ მონაცემებს იმის დასამტკიცებლად, რომ ქვეყანაში ადამიანის უფლებათა მდგომარეობა მისი ძალისხმევის შედეგად უმჯობესდება.[1]  თუმცა, ამავე სტატისტიკური მონაცემების დეტალური ობიექტური ანალიზი და კონტექსტუალიზაცია საპირისპირო დასკვნებზე მიანიშნებს.

წინამდებარე დოკუმენტში განხილულია ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს მიერ საქართველოს წინააღმდეგ მიღებული გადაწყვეტილებების აღსრულების მაჩვენებლები და ბოლო წლებში გამოვლენილი პრაქტიკა, რომელიც ქვეყანაში ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილებების გაჭიანურებული და არაეფექტიანი აღსრულების ტენდენციას აჩვენებს და საბოლოოდ, ადამიანის უფლებათა დაცვის სფეროში სისტემურ გამოწვევებზე მიანიშნებს.  ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილებების აღსრულების მაჩვენებლები აჩვენებს, რომ საქართველო აღუსრულებელი გადაწყვეტილებების მაჩვენებლებით, ევროსაბჭოს წევრ ქვეყნებს შორის ბოლოდან მესამე ადგილზეა აზერბაიჯანის და სერბეთის შემდეგ. ამასთან გაზრდილია აღუსრულებული წამყვანი საქმეების რიცხვი, რომელთა ნაწილი 10 წელზე მეტი ხანია შეუსრულებელი რჩება. აღუსრულებლობის ტენდენცია განსაკუთრებით ნეგატიურ შინაარსს სიცოცხლის და წამების დაუშვებლობის უფლებასთან კავშირშიიღებს, რაც განსაკუთრებით საგანგაშოა.

გაზიარება