[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

რელიგიის თავისუფლება / თვალსაზრისი

ვინ ვარ

ნესტან ანანიძე

სკოლა მაღალმთიან აჭარაში, ხულოში დავასრულე. ძალიან მიყვარდა სკოლაში დროის გატარება, თუმცა უფრო მეტად მიყვარდა შაბათისა და კვირის მოსვლა, რადგან ვიცოდი რომ ყოველ შაბათ-კვირას 11 საათზე ხულოს ცენტრალურ მეჩეთთან მდებარე პატარა შენობაში, მედრესეში უნდა მივსულიყავი, სადაც ჩემი საყვარელი პედაგოგი დამხვდებოდა. პედაგოგი, რომელიც მე და ჩემს თანატოლებს გვასწავლიდა სიყვარულს, პატიებას, სიკეთეს, სხვების პატივისცემას, სამშობლოს სიყვარულს, ისლამის საფუძვლებსა და ყურანის კითხვას. დამამთავრებელი კლასის მოსწავლე ვიყავი, როდესაც ჯერ კიდევ არ მქონდა გადაწყვეტილება მიღებული თუ რომელი პროფესია ამერჩია. საბოლოოდ კი იმისათვის, რომ საკუთარი თავისა და ჩემი თემის უფლებების დაცვა შემძლებოდა სამართალი ავირჩიე. მეგონა, სამართლის პრინციპებისა და კანონების შესწავლა დამეხმარებოდა უფრო დაცულად მეგრძნო თავი საკუთარ ქვეყანაში. თუმცა, სამართალი ისეთივე ფასადური აღმოჩნდა, როგორიც ქართული ტოლერანტობის ცნებაა ჩვენთან. მივხდი, რომ კანონები საკმარისი არ არის ჩემი და თემის უფლებების დასაცავად. აშკარაა, რომ რაღაც მეტის გაკეთებაა საჭირო.

15 იანვარი ჩოხატაურის სოფელ ბუკნარში გავატარე. ამ პატარა სოფელში მცხოვრებ მუსლიმებს დღეს, 21-ე საუკუნეში მოუწიათ ქუჩაში იმის სამტკიცებლად გამოსვლა, რომ ჩვენც ამ ქვეყნის შვილები ვართ და ისე როგორც სხვებს ჩვენც გვჭირდება სივრცე, მეჩეთი ჩვენი რელიგიური ღვთისმსახურების შესასრულებლად. მსგავსი შემთხვევა მოხდა 2014 წელს ქობულეთში როდესაც მუსლიმებს ახალგაზრდებისთვის განკუთვნილი სასწავლებელი, მედრესე უნდა გაეხსნათ, თუმცა მოსახლეობის მეორე ნაწილმა ღორის თავი მიაჭედა მედრესის კარს და განმარტეს, რომ შეეძლოთ მედრესე სხვაგან, „თავიანთ ქვეყანაში“ გაეხსნათ. არადა ქართველი მუსლიმები ჩვენს ქვეყანად საქართველოს მივიჩნევთ. თუმცა ჩვეულებრივი მოქალაქეების დამოკიდებულებებზე რომ აღარაფერი ვთქვათ, 2018 წელს სწორედ ბათუმის მერიამ მიიღო დისკრიმინაციული გადაწყვეტილება ბათუმში ახალი მეჩეთის აშენების თაობაზე უარის თქმით, რასაც დღემდე სასამართლო იხილავს. საჭიროების მიუხედავად, ჩვენ დღემდე არ გვაქვს ბათუმში მეჩეთის აშენებაზე ნებართვა, მაშინ როცა კონსტიტუციითა და ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციით ამის სრული უფლება გვაქვს.

ხშირად გამიგია თითქოს საქართველოში რელიგიური უფლებების დარღვევის ფაქტები პროვოცირებულია და რეალურად მასთან დაკავშირებული პრობლემები ჩვენ არ გვაქვს. თუმცა ფაქტები და ჩემი პირადი გამოცდილება სხვას აჩვენებს. მახსოვს, როგორ კითხეს 17 წლის ნესტანს საზაფხულო ბანაკში, თუ რატომ იყო მტრის რელიგიის მიმდევარი. მაშინ, ისე დავიბენი აღარც კი მახსოვს ვუთხარი თუ არა ჩემს თანაბანაკელს, რომ რელიგიას ეროვნება არ გააჩნია და ჩემი რელიგია მშვიდობას, სოლიდარობას და გაზიარებას მასწავლის.

განა ამით დასრულდა ყველაფერი? თბილისში ავტობუსით მგზავრობისას ერთ-ერთმა მგზავრმა ქართველ მუსლიმებს შეაგინა და ქართველობა დაუწუნა. ალბათ ეპატიება, საიდან ეცოდინებოდა რომ მის გვერდით პირველკურსელი ქართველი მუსლიმი გოგონა იჯდებოდა. ქართველ მუსლიმებს ისლამის გამო უკვე მრავალი წელია გვარცხენს საბჭოთა თუ პოსტსაბჭოთა ელიტა და დომინანტური კულტურული საზოგადოება.

ეს ყველაფერი ისევ არ სრულდება და 2021 წლის 16 იანვარს, მას შემდეგ რაც „ლეიბორისტული პარტიის“ თავმჯდომარე თავის ისლამოფობიურ პოსტზე სამართლიანი და კრიტიკული კომენტარი დავუწერე სოციალურ ქსელში, პირად შეტყობინებაში მომწერა, სადაც კიდევ ერთხელ დაადასტურა რომ თავის სიტყვებში „ქართველი მუსლიმების წინაპართა რელიგიაზე მოქცევა“ ცუდს ვერაფერს ხედავს. ხოლო ჩემს პასუხსზე თუ როგორ შეიძლება იმ ადამიანის სხვა რელიგიაზე მოქცევა, რომლისთვისაც ისლამი იდენტობის ნაწილია, მიპასუხა, რომ „თქვენ თურქეთიდან შემოსული ფულები გალაპარაკებთ და არა იდენტობა“. ჩვენ თითქოს არც ვარსებობთ. გვართმევენ ხმას, პირად ავტონომიას და საბოლოოდ ადამიანობასაც.

მე უბრალოდ მაინტერესებს ნუთუ რაიმე ბოროტებას ჩავდივარ, როცა დღეში ხუთი ნამაზიდან (ლოცვიდან) თითოეულის დასრულების შემდგომ ყველა ადამიანის, ჩემი სამშობლოს და ყველა გაჭირვებულის მშვიდობისა და კეთილდღეობისთვის ვლოცულობ? დიახ, ამას მასწავლის მე ჩემი რელიგია და ამას შთამაგონებენ ჩემი მუსლიმი წინაპრები. ალბათ ისინიც ამ ტკივილს და სირცხვილს ეზიდენოდნენ. იმდენად ჩამომიყალიბდა შიშები საკუთარ თავთან, დავიწყე კითხვების დასმა: და ვინ ვარ? გპასუხობთ: მე ქართველი მუსლიმი ვარ, ბავშვობიდან ეს განცდა და თვითმყოფადობა მაქვს და მე ამით ვამაყობ.

ამ მცირე წერილით მინდა მივმართო ჩვენს პოლიტიკურ ელიტას, სახელმწიფო ჩინოვნიკებს და მოვუწოდო, მცირე ჰუმანურობა მაინც იქონიეთ და ისწავლეთ როგორ შეიძლება გველეპარაკოთ ამ ქვეყანაში მცხოვრებ არადომინანტურ თემებს და ბაზისური გარანტიები მაინც შეგვიქმნათ ადამიანური ცხოვრებისთვის. სამწუხაროდ, ისინი ვისაც ძალაუფლება აქვთ ამაზეც არც კი ფიქრობენ. მათ ინტერესიც კი არ აქვთ გაიგონ და იგრძნონ ტკივილი, რომელსაც ჩვენ განვიცდით და უკვე ისტორიულად დავატარებთ ჩვენს გონებაში, გულში და სხეულებში.

ამავე თემაზე:

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“