საჯარო მმართველობის მრავალმხრივი ბუნების გათვალისწინებით, უმნიშვნელოვანესია საპოლიციო ინსტიტუტების როლი, რადგან მათ ევალებათ საზოგადოებრივი უსაფრთხოების ჰარმონიზაცია ინდივიდუალურ თავისუფლებებთან. პოლიციის პასუხისმგებლობის სფერო სცილდება კანონების აღსრულებას და საზოგადოებრივ უსაფრთხოებას; ის ასევე მოიცავს დემოკრატიისა და სოციალური წესრიგის შენარჩუნებას და ადამიანის უფლებების დაცვას.

პოლიციის ინსტიტუტების ურთიერთქმედება და საზოგადოების მიმართ მოქმედება განპირობებულია საპოლიციო კულტურით. ეს უკანასკნელი, ზოგადად, განისაზღვრება, როგორც ღირებულებების, დამოკიდებულებების, ცრურწმენებისა და სამუშაო პრაქტიკის ერთობლიობა, რომელიც, ჩვეულებრივ, გვხვდება პოლიციის ქვედა რიგებში (Westmarland, 2012). ქრენკი (2014) ამტკიცებდა, რომ საპოლიციო კულტურა არის საერთო გამოცდილება, ღირებულებები და სიმბოლოები, რომლებიც ქმნიან იდენტობისა და ლოიალობის შეგრძნებას ოფიცრებს შორის. ეს კულტურა წარმოადგენს დინამიურ ძალას სამართალდამცავ ორგანოებში, რაც გავლენას ახდენს იმაზე, თუ როგორ ესმით ოფიცრებს თავიანთი როლი საზოგადოებაში, როგორ იღებენ ისინი გადაწყვეტილებებს და ურთიერთობენ როგორც ერთმანეთთან, ისე საზოგადოებასთან. რამდენიმე ავტორი, მათ შორის პრენცლერი (1997), ვარაუდობს, რომ პოლიციის საქმიანობის შესახებ სრული კვლევის ჩასატარებლად, საჭიროა საპოლიციო კულტურის გამოკვლევა და გააზრება.

საპოლიციო კულტურა არის არაფორმალური და, ხშირად, იმპლიციტური კულტურული ელემენტების ნაკრები, რომელიც აყალიბებს სამართალდამცავების იდენტობასა და ქცევას. ზოგადად მიჩნეულია, რომ ეს კულტურა უარყოფითად მოქმედებს პოლიციის ფუნქციონირებაზე და აშორებს პოლიციელებს საზოგადოებისაგან. მასზე გავლენას ახდენს სხვადასხვა ფაქტორი, მათ შორის, ისტორიული ტრადიციები, ორგანიზაციული სტრუქტურები და სასწავლო პრაქტიკა (კოკკროფტი, 2012). საპოლიციო კულტურას ასევე მიიჩნევენ საპოლიციო რეფორმებისთვის მნიშვნელოვან დაბრკოლებად და ისეთი ნეგატიური პრაქტიკების ხელის შემწყობად, როგორიცაა უფლებამოსილების ბოროტად გამოყენება, სექსუალური შევიწროება, უმცირესობათა დისკრიმინაცია და ძალის გადაჭარბებული გამოყენება (ჩანი, 2007). საპოლიციო კულტურის გააზრება მნიშვნელოვანია, რადგან ის ხელს უწყობს სამართალდამცავი ორგანოების დინამიკის დადგენას და იმ სფეროების გამოვლენას, რომლებიც რეფორმებს საჭიროებს. ამ თვალსაზრისით, საპოლიციო კულტურის რეფორმის აუცილებლობა მწვავედ დგას თანამედროვე საზოგადოებაში, რადგან სამართალდამცავ ორგანოებს შეჭიდება უწევთ ისეთ საკითხებთან, როგორიცაა ანგარიშვალდებულება, გამჭვირვალობა და საზოგადოების ნდობა (ინგრამი, ტერილი, & პაოლინ III, 2018). როგორც საზოგადოება ვითარდება, ასევე უნდა განვითარდეს კულტურა, რომელიც წარმართავს საპოლიციო ინსტიტუტებს და უზრუნველყოფს, რომ ისინი იყვნენ დასაყრდენნი თანასწორი და სამართლიანი საზოგადოებისთვის. ეს სტატია იკვლევს პოლიციის კულტურის სირთულეებს, იკვლევს როგორც მის პოზიტიურ ასპექტებს, ისე გამოწვევებს ანგარიშვალდებულების, გამჭვირვალობისა და საზოგადოების ნდობის ხელშეწყობის მიმართულებით.

პუბლიკაცია მომზადებულია ევროკავშირის მხარდაჭერით, პროექტის „ანგარიშვალდებული და ადამიანის უფლებებზე ორიენტირებული უსაფრთხოების სექტორის მხარდაჭერა კვლევების, ადვოკატირებისა და ინკლუზიური დიალოგის გზით“, ფარგლებში. მის შინაარსზე სრულად პასუხისმგებელია სოციალური სამართლიანობის ცენტრი და შესაძლოა, რომ იგი არ გამოხატავდეს ევროკავშირის შეხედულებებს.

გაზიარება