საერთო ცხელი ხაზი +995 577 07 05 63
მართლმსაჯულების სისტემის მიმართ დაბალი საზოგადოებრივი ნდობისა[1] და სისტემაში არსებული კორპორატივიზმის ფონზე, განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება სასამართლოში საბიუჯეტო რესურსების გამჭვირვალედ განკარგვას. სასამართლოს დამოუკიდებლობის ერთ-ერთ ფუნდამენტურ კომპონენტს შრომის ანაზღაურება და მისი იმგვარად მოწესრიგება წარმოადგენს, რომ განეიტრალებული იყოს მოსამართლეებზე თუ სასამართლო სისტემის ადმინისტრირებაში ჩართულ სხვა სუბიექტებზე არაფორმალური გავლენის მოხდენისა და შრომის ანაზღაურების კორპორატიული ინტერესებით გაცემის რისკები.
ქართული კანონმდებლობა სასამართლო ხელისუფლების წარმომადგენლებისთვის შრომის ანაზღაურების განსაზღვრის პროცესში მნიშვნელოვან უფლებამოსილებებს იუსტიციის უმაღლეს საბჭოს ანიჭებს. საბჭოში კონცენტრირებული ისედაც ჭარბი ძალაუფლების ფონზე, შრომის ანაზღაურების მოწესრიგებისა და გაცემის ფართო დისკრეცია, რომელიც პრაქტიკაში ბუნდოვნად და გაუმჭვირვალედ გამოიყენება, პირდაპირ აძლიერებს სასამართლოში კლანურობისა და ინდივიდუალურ სუბიექტებზე არასათანადო გავლენების რისკებს.
წინამდებარე დოკუმენტში შესწავლილია 2021-2022 წლებში მართლმსაჯულების უმნიშვნელოვანესი რგოლის − იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს წევრებზე, აგრეთვე დამოუკიდებელ ინსპექტორზე შრომის ანაზღაურებისა და დანამატების გაცების პრაქტიკა. დოკუმენტი ეყრდნობა რელევანტური კანონმდებლობისა და საჯარო უწყებებიდან გამოთხოვილი ინფორმაციის ანალიზს.
აღსანიშნავია, რომ საკითხზე მუშაობისას სერიოზულ დაბრკოლებას წარმოადგენდა შესაბამისი მონაცემების ხელმისაწვდომობა, რადგან რელევანტური უწყებების მიერ შრომის ანაზღაურების შესახებ ინფორმაცია არასრულყოფილად, განზოგადებული ფორმითა და ხშირ შემთხვევაში, კანონმდებლობით დადგენილი ვადის არსებითი დარღვევით გაიცემოდა.[2] ასეთი რეალობა კიდევ უფრო ართულებს სასამართლო სისტემაში გაცემული შრომის ანაზღაურების ოდენობის დადგენას, მათი მართლზომიერების/საფუძვლიანობის შეფასებას და საბოლოოდ, სისტემის გაუმჭვირვალობის კიდევ ერთ დამატებით მაგალითს ქმნის.
ხაზგასმით უნდა აღინიშნოს, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრი მიესალმება ღირსეული შრომითი პირობების შექმნას სასამართლოს სისტემაში დასაქმებული სუბიექტებისთვის. მეტიც, ორგანიზაცია უშვებს, რომ „საერთო სასამართლოების შესახებ“ ორგანული კანონით დღეს განსაზღვრული სახელფასო ოდენობები, შესაძლოა, არ ქმნიდეს მოსამართლის შრომის სამართლიანი ანაზღაურების წინაპირობას. შესაბამისად, დოკუმენტის მიზანი ანაზღაურების ოდენობის შემცირება კი არ არის, არამედ გადაწყვეტილების მიღების პროცესის გამჭვირვალობისა და სამართლიანი ანაზღაურების იმგვარად უზრუნველყოფა, რომ გამორიცხული იყოს ამ პროცესში იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს მიერ თვითნებობა და ინტერესთა კონფლიქტები.
საკითხის შესწავლისას შემდეგი პრობლემური საკითხები გამოიკვეთა:
ანალიტიკური დოკუმენტი მომზადებულია პროექტის - „დამოუკიდებელი და სამართლიანი სასამართლო სისტემის მხარდაჭერა“ ფარგლებში, რომელსაც „სოციალური სამართლიანობის ცენტრი“ საქართველოში ნიდერლანდების სამეფოს საელჩოს ფინანსური მხარდაჭერით ახორციელებს. შინაარსზე პასუხისმგებელია სოციალური სამართლიანობის ცენტრი. დოკუმენტში წარმოდგენილი ინფორმაცია და შეფასებები შესაძლოა არ გამოხატავდეს საქართველოში ნიდერლანდების სამეფოს საელჩოს პოზიციას.
[1]International Republican Institute (IRI) „Public Opinion Survey Residents of Georgia” (March 2022). p.36. (ხელმისაწვდომია: https://bit.ly/3YIeKFK, განახლებულია: 14.02.2023).
[2] სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ითხოვდა ინფორმაციას იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს თითოეული წევრისა და დამოუკიდებელი ინსპექტორისთვის 2021-2022 წლებში (ჩაშლილად, თვეების მიხედვით) გაცემული შრომის ანაზღაურების ოდენობის შესახებ. საბჭომ საჯარო ინფორმაცია წლიური მონაცემების სახით, მოსამართლე წევრების შემთხვევაში კი − არასრულად (მხოლოდ დანამატის ოდენობა) და კანონმდებლობით დადგენილი ვადის არსებითი დარღვევით მოგვაწოდა. უზენაესმა სასამართლომ კი ფაქტობრივი მონაცემების ნაცვლად საკითხის მომწესრიგებელი ნორმატიული აქტები მიგვითითა.
ინსტრუქცია