საერთო ცხელი ხაზი +995 577 07 05 63
სასამართლო რეფორმის „მეოთხე ტალღამ“ დისციპლინური პასუხისმგებლობის განახლებულ სისტემას ჩაუყარა საფუძველი, რომლითაც მნიშვნელოვნად გაუმჯობესდა რიგი ინსტიტუციური, საპროცესო თუ შინაარსობრივი გარანტიები. თუმცა კანონმდებლობასა და პრაქტიკაში მაინც რჩებოდა გარკვეული პრობლემები, რომლებიც შემდგომ დახვეწას საჭიროებდა. ამისგან განსხვავებით, 2021 წლის 30 დეკემბრის საკანონმდებლო ცვლილებები ცალსახად უკან გადადგმული ნაბიჯი იყო, როგორც დისციპლინურ სამართალწარმოებაში მონაწილე ორგანოების ინსტიტუციური მოწყობის, ისე სისტემის გამჭვირვალობისა და ქმედითობის და ინდივიდუალურ მოსამართლეთა დამოუკიდებლობის გარანტიებთან მიმართებით. ცვლილებები, რომელიც პარლამენტმა დაჩქარებული წესით, ფართო საზოგადოებრივი ჩართულობის გარეშე მიიღო, ვერ პასუხობს კანონმდებლობასა და პრაქტიკაში არსებულ რეალურ გამოწვევებს და ვერ უზრუნველყოფს ინდივიდუალურ მოსამართლეთა დამოუკიდებლობასა და ანგარიშვალდებულებას შორის სწორი და გონივრული ბალანსის მიღწევას.
წინამდებარე დოკუმენტი კრიტიკულად აანალიზებს სასამართლო სისტემის რეფორმის „მეოთხე ტალღისა“ და 2021 წლის 30 დეკემბრის საკანონმდებლო ცვლილებების შედეგად ჩამოყალიბებულ საკანონმდებლო ჩარჩოს, სტატისტიკურ მონაცემებს, ასევე დისციპლინურ სამართალწარმოებაში მონაწილე ორგანოების დაკომპლექტების დინამიკას და ამ ორგანოების მიერ განვითარებულ პრაქტიკას.
ანგარიში რიგით მესამეა და 2020 წლის პირველი იანვრიდან 2021 წლის 31 დეკემბრამდე პერიოდს მოიცავს. ამასთან, უნდა აღინიშნოს, რომ მონიტორინგის სხვადასხვა პერიოდში გამოვლენილი ძირითადი მიგნებები ერთმანეთისგან არსებითად არ განსხვავდება და მათ შორის შემდეგ პრობლემებს მოიცავს:
წინამდებარე დოკუმენტი მომზადებულია პროექტის - „დამოუკიდებელი და სამართლიანი სასამართლო სისტემის მხარდაჭერა“ ფარგლებში, რომელსაც „სოციალური სამართლიანობის ცენტრი“ საქართველოში ნიდერლანდების სამეფოს საელჩოს ფინანსური მხარდაჭერით ახორციელებს. დოკუმენტის შინაარსზე პასუხისმგებელია სოციალური სამართლიანობის ცენტრი. დოკუმენტში წარმოდგენილი ინფორმაცია და შეფასებები შესაძლოა არ გამოხატავდეს საქართველოში ნიდერლანდების სამეფოს საელჩოს პოზიციას.
ინსტრუქცია