[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

ეთნიკური უმცირესობები / თვალსაზრისი

მოქალაქეობის გარეშე დარჩენილები 

გოჰარ აღჯოიანი 

სამცხე-ჯავახეთი საქართველოს ულამაზესი კუთხეა, რომლის პრობლემები ხშირად პოლიტიკური ელიტისთვის, მედიისთვის და მოსახლეობის დიდი ნაწილისთვის უხილავი და იგნორირებულია. აქ ულამაზეს ბუნებასთან, მრავალფეროვან კულტურასთან, მშრომელი ხალხის უნიკალურ ყოფასთან ერთად შეგვხდებათ მრავალი წლის განმავლობაში მოუგვარებელი და ხელისუფლების მხრიდან დავიწყებული პრობლემა, რომელიც ჩვენს რეგიონს ერთგვარ მოჯადოებულ წრეში აქცევს.

ამ გამორჩეულ კუთხეში ცხოვრობს დაახლოებით 156 000 ადამიანი, რომელთა დიდი ნაწილი ეროვნებით სომეხია. თუ ნინოწმინდისა და ახალქალაქის სოფლებში იმოგზაურებთ, აღმოაჩენთ, რომ ადგილობრივი კაცების დიდი ნაწილი თავიანთ ოჯახებთან, თავისივე სახლებში მხოლოდ და მხოლოდ ზამთარში რჩებიან, რადგან მათი უმეტესი ნაწილი შრომით მიგრაციაშია წასული რუსეთსა და სხვა ქვეყნებში და ეს უკვე მრავალი წელია მათი ცხოვრების და ყოველდღიურობის განუყოფელი ნაწილია.

ასეთი მასშტაბური შრომითი მიგრაციის მიზეზი ჯავახეთში არსებული მძიმე სოციალური პირობები, უმუშევრობა და უპერსპექტივობაა. უმუშევრობის გამო მამაკაცები და ხშირ შემთხვევაში მათი ვაჟიშვილებიც მიდიან შრომით მიგრაციაში და თვეობით ტოვებენ ოჯახებს.

ამ სოციალურ პრობლემას, 2008 წლიდან დაემატა მოქალაქეობის დაკარგვის საფრთხე, რომელიც დღეს მათთვის ერთ-ერთ მთავარი გამოწვევაა. 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ რუსეთში საქართველოს მოქალაქეების შესვლა, იქ ხანგრძლივი დროის განმავლობაში დარჩენა და დასაქმება გართულდა. შრომით მიგრაციაში წასულ ხალხს რუსეთში ყოფნა და მუშაობა საქართველოს მოქალაქეობის პასპორტით მხოლოდ სამი თვის განმავლობაში შეეძლოთ. ამ პოლიტიკურმა რეალობამ გამოიწვია ის, რომ ადამიანების უმეტესობამ ჯავახეთში საქართველოს მოქალაქეობასთან ერთად, სომხეთის მოქალაქეობაც მიიღო, რაც მათ რუსეთში მუშაობის და საბაზისო შემოსავლის მიღების შესაძლებლობას აძლევდა. თუმცა, მალევე, ვისაც საზღვარზე დაუფიქსირდა ორმაგი მოქალაქეობა, ჩამოერთვათ საქართველოს პასპორტები და შესაბამისად, საქართველოს მოქალაქეობაც. კანონის აღსრულება კიდევ უფრო გამკაცრდა 2013 წლიდან და ათასობით ადამიანმა აღმოაჩინა, რომ ისინი საქართველოს მოქალაქეობის გარეშე დარჩნენ.

იმისთვის, რომ ამ ადამიანებმა შეძლონ საქართველოს მოქალაქეობის აღდენა, უწევთ გამოცდების ჩაბარება ქართულ ენაზე, რაც მათთვის რთული, და ხშირ შემთხვევაში წარმოუდგენელია, რადგან ისინი არ ფლობენ სახელმწიფო ენას, რაც, პირველ რიგში, ეთნიკური უმცირესობების განათლების პოლიტიკაში არსებული სისტემური ხარვეზების და გამოწვევების ბრალია.

51 წლის ა.ს. 30 წელზე მეტია ყოველ გაზაფხულს ტოვებს ოჯახს და მიემგზავრება რუსეთში სამუშაოდ. მისი თქმით, მიუხედავად ამდენწლიანი სამუშაო გამოცდილებისა, რუსეთში მუშაობა კვლავ ძალიან სტრესულია. ის ყოველ ჯერზე ნანობს სხვა ქვეყანაში, ოჯახისგან შორს გატარებულ და დაკარგულ დროს. კითხვაზე, თუ როდის და რატომ დაიწყო საზღვარგარეთ მუშაობა, რესპონდენტმა მიპასუხა, რომ სკოლის დამთავრების შემდეგ ის ყოველწლიურად მამასთან ერთად რუსეთში მიდიოდა და იქ ფიზიკურად მუშაობდა.

"სახლში სამი ბავშვი ვიყავით, დედა, მამა და ჩვენი ბებია და ბაბუა. თავიდან მამასთან ერთად ბაბუა მიდიოდა, მაგრამ შემდეგ ძალიან გაუარესდა მისი ჯანმრთელობა, მუშობისას ხელის თითებიც დაკარგა, და უკვე მე მომიწია მამასთან რუსეთში ჩასვლა და მუშაობის დაწყება. ოჯახის შექმნის შემდეგაც ძალიან გვიჭირდა. სამი არასრულწლოვანი ქალიშვილი მყავდა და უამრავი რამ სჭირდებოდათ მათაც. საქართველოშიც ვცადე სამსახურის პოვნა, მაგრამ უშედეგოდ. ახლა უკვე ზრდასრული შვილები მყავს, ყველას თავისი ოჯახი ჰყავს, და ჩემი სიძეებიც შრომით მიგრაციაში არიან. ჩემი ჯანმრთელობის ცუდი მდგომარეობის გამო, გადავწყვიტე აღარ წავიდე რუსეთში და დავრჩე ჩემს ოჯახთან ერთად".

ჩემმა რესპონდენტმა რამდენიმე წლის წინ გაიგო, რომ მას დაკარგული აქვს საქართველოს მოქალაქეობა. მიზეზი კი რამდენიმე წლის წინ აღებული სხვა ქვეყნის მოქალაქეობა იყო.

"საავადმყოფოში მითხრეს, რომ რადგან არ ვარ საქართველოს მოქალაქე, ჩვეულებრივ კონსულტაციაზეც კი ორმაგი თანხის გადახდა მომიწევს. ახლა მე ვერ ვსარგებლობ საქართველოში არსებული სამედიცინო სერვისებით, ვერ დავდივარ არჩევნებზე. იმისათვის, რომ ისევ მქონდეს საქართველოს მოქალაქეობა, უნდა ჩავაბარო გამოცდა, რომელიც ქართულ ენაზეა. სამწუხაროდ, მე 30 წელია სხვა ქვეყანაში ვარ და ქართულად გამოცდის ჩაბარება ჩემთვის შეუძლებელია. ამასთანავე, გამოცდაზე რეგისტრაციაც საკმაოდ ძვირი ღირს და ყველას არ გვაქვს საშუალება, რომ დავრეგისტრირდეთ".

დღესდღეობით ჯავახეთში ჩემი რესპონდენტის მსგავსად, უამრავი ადამიანია. როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ისინი საქართველოს მოქალაქეობის არქონის გამო ვერ სარგებლობენ საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამებით, ვერ იღებენ მონაწილეობას არჩევნებში და იზოლირებულნი არიან პოლიტიკური ცხოვრებისაგან. ეს რეალობა არა მხოლოდ მათ პოლტიკურ გაუცხოებას აღრმავებს, არამედ მძიმე სოციალურ ტვირთადად აწვებათ.

გამოცდა, რომლის ჩაბარებაც უწევთ ეროვნებით სომეხ ადამიანებს არის ქართულ ენაზე, რომლის საფასური წლების წინ 250 ლარი, ხოლო ახლა 500 ლარია. ქართული ენის გამოცდის ჩაბარების სირთულე გამოწვეულია შემდეგი მიზეზებით: ქართული ენის სპეციალისტების არარსებობა, სკოლებში ქართული ენის მინიმალური საგაკვეთილო საათები, იზოლირებული ცხოვრება ქართველ მოსახლეობასთან, ქართულენოვანი სატელევიზო არხების ხელმიუწვდომლობა და ა.შ.

ამ ადამინებს არც ახლა აქვთ იმის საშუალება, რომ ისწავლონ და შეძლონ ისეთი გამოცდების ჩაბარება, როგორიცაა, მაგალითად, საქართველოს ისტორია, ან სამართლის საფუძვლები.

სახელმწიფო თავს იმართლებს იმით, რომ ახალქალაქსა და ნინოწმინდას აქვთ ზურაბ ჟვანიას სახელობის სახელმწიფო ადმინისტრირების სკოლები, სადაც ყველა მსურველს შეუძლია ქართული ენის სწავლა, თუმცა, როგორც უკვე აღვნიშნე, ეს ცენტრები ახალქალქში და ნინოწმინდაშია განთავსებული, ქალაქსა და სოფლებს შორის კი ტრანსპორტი არ მოძრაობს. სოფლის მოსახლეობისთვის რთულია იქ სიარული და ამ შესაძლებლობით სარგებლობა. ამასთან, ყოველდღიურად მძიმე შრომაში ჩართული ადამიანებისთვის ზრდასრულ ასაკში ენის შესწავლა დიდ ტვირთად იქცევა.

სამწუხაროდ, თითქმის 10 წელი გავიდა ამ საკითხის საჯარო დღის წესრიგში დაყენებიდან, თუმცა, ამ დრომდე მისი მოგვარების კონტურებიც კი არ იკვეთება. არჩევნების დროს საქართველოს პოლიტიკური პარტიების წარმომადგენლები, პრეზიდენტობის კანდიდატები და სხვა პოლიტიკური ფიგურები ყოველ ჯერზე მოსახლეობას პირდებიან, რომ ისინი მიიღებდნენ საქართველოს მოქალაქეობას, მაგრამ დღემდე ეს დაპირებები მხოლოდ დაპირებებად რჩება. რთულია, გავიგო რა არის სახელმწიფოს მხრიდან ათასობით ადამიანის სასიცოცხლო ინტერესის უგულებელყოფის მიზეზი. პერიფერიების, განსაკუთრებით კი ეთნიკური უმცირესობებით დასახლებული რეგიონების მიმართ სახელმწიფოს გულგრილობა?! ჯავახეთის რეგიონის მიმართ ჩამოყალიბებული სტერეოტიპები და შიშები?! დაპირებებით ჩვენი რეგიონის მოსახლეობის ხმებით ვაჭრობის და მოთვინიერების ბერკეტების შენარჩუნების ინტერესი?! ამ კითხვებზე და გაკვირვებაზე პასუხი არ მაქვს. თუმცა, 10 წელია ჯავახეთის თითქმის ყველა ქუჩაზე და სოფელში ადგილობრივებისგან მოქალაქეობის აღდგენისა და საქართველოსთან დაკავშირებული მათი მიჯაჭვულობისა და კავშირების აღიარებისა და პატივისვცემის თხოვნა ისმის.

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“