სკოლის პოლიტიკა ფსიქოაქტიურ ნივთიერებებსა და უსაფრთხოებასთან დაკავშირებით

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ. პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

თეორიული ლექცია/დისკუსია
გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected]

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

Տեսական դասախոսություն/քննարկում
Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

გვერდების რაოდენობა: 100

გამოცემის წელი: 2022

მკვლევრები: ირმა ხაბაზი, გიორგი ფოცხვერიშვილი

სკოლის_პოლიტიკა_ფსიქოაქტიურ_ნივთიერებებსა_და_უსაფრთხოებასთან_დაკავშირებით_1688376733.pdf

ნახვა

გადმოწერა

1.1. უსაფრთხო სკოლა

1.1.1 რა არის უსაფრთხო სკოლა?

განათლება წარმოადგენს ყოველი ბავშვის ფუნდამენტურ უფლებას[1]. განათლების მნიშვნელობა ფასდაუდებელია ბავშვის ჩამოყალიბების, კრეატიული ტალანტების აღმოჩენის, კრიტიკული აზროვნების განვითარებისა და სოციალური უნარების დასწავლის პროცესში.[2] სკოლას, თავისი როლიდან გამომდინარე, აქვს შესაძლებლობა, რომ გადამწყვეტი როლი ითამაშოს ბავშვის ჩამოყალიბებაში. შეასწავლოს მას არა-ძალადობრივი ქცევის მოდელები, ასწავლოს სწორი კომუნიკაციის, მოლაპარაკებისა და კონფლიქტის მშვიდობიანი მოგვარების გზები.[3] სკოლამ, განათლების მიცემასთან ერთად, უნდა შეძლოს, რომ მოსწავლეს შეასწავლოს სოლიდარობის, ტოლერანტობისა და ურთიერთპატივისცემის ცნებები, რასაც საკვანძო მნიშვნელობა ენიჭება არაძალადობრივი ქცევის ჩამოყალიბების პროცესში.

ამავდროულად, ბევრი მოსწავლისთვის, სკოლა გამოწვევებით სავსე ადგილს წარმოადგენს, სადაც ისინი შეიძლება შეეჯახონ ძალადობას ან ისწავლონ ეს უკანასკნელი. სკოლა შეიძლება იქცეს ფიზიკური და ფსიქიკური ძალადობის, მუქარის, შეურაცხყოფისა და დასჯის ადგილად, სადაც, შესაძლოა, ცოდნის მიღებისგან გამოწვეული კმაყოფილება ჩაანაცვლოს დაუცველობის, ტკივილისა და ტრავმის გამოცდილებებმა.[4] ამას ადასტურებს არაერთი კვლევა, რომელიც სკოლის მოსწავლეებში ძალადობის გამოცდილებების შესახებ ჩატარებულა.[5] UNICEF-ის 2018 წლის მონაცემებით, მსოფლიოს მასშტაბით, 13-15 წლის მოსწავლეთა დაახლოებით ნახევარს, 150 მილიონ ბავშვს, სკოლაში ან სკოლის მიმდებარედ განუცდია თანატოლთა მხრიდან ძალადობა.[6]

ამ გამოწვევების დასაძლევად შემუშავდა უსაფრთხო სკოლის მოდელები, რომლებიც, განათლების მიცემასთან ერთად, მოსწავლისთვის უსაფრთხო და მხარდაჭერაზე დაფუძნებული გარემოს შექმნას ემსახურება. უსაფრთხო სკოლის კონცეფცია მრავალწახნაგოვანია. მიუხედავად იმისა, რომ არ არსებობს უსაფრთხო სკოლის შეჯერებული და ერთგვაროვანი განმარტება, ძირითადი ელემენტები ყველა შემთხვევაში უცვლელია. უსაფრთხოა სკოლა, სადაც გარანტირებულია მოსწავლის ჯანმრთელობა, დაცულობა და უსაფრთხოება, როგორც სკოლის ნორმალური ფუნქციონირებისას, ასევე გაუთვალისწინებელი შემთხვევების დროს. უსაფრთხოა სკოლა, რომელიც სტრუქტურულად გამართულია, მედეგობას ინარჩუნებს და უმკლავდება წარმოქმნილ გამოწვევებს. უსაფრთხო სკოლა მოსწავლეში იწვევს როგორც სიმშვიდის, ისე მღელვარების შეგრძნებას. სიმშვიდის იმიტომ, რომ მოსწავლე იმყოფება ფიზიკურად, ემოციურად და კოგნიტურად დაცულ სივრცეში, რომელიც მას ავიწყებს გარეშე პრობლემებს, ხოლო მღელვარების კი იმიტომ, რომ ბავშვი შეიგრძნობს მის გარშემო არსებულ შესაძლებლობებსა და მომავლის პერსპექტივას.[7] თანამედროვე აკადემიურ ლიტერატურის მიხედვით, უსაფრთხო სკოლის კონცეფციის არსებით შემადგენელ ნაწილს წარმოადგენს სკოლაში პოზიტიური სასკოლო კლიმატის დამკვიდრება.[8]

უსაფრთხო და ჯანსაღი სკოლის მოდელი არ შემოიფარგლება მხოლოდ ძალადობისა და დანაშაულის პრევენციის მიზნებით. სკოლაში უსაფრთხოების უზრუნველყოფა, ბევრად კომპლექსური პროცესია, რომელიც სასკოლო ცხოვრების თითოეული ასპექტის მოწესრიგებას გულისხმობს. ასეთებად მიჩნეულია უსაფრთხო ფიზიკური გარემო (სკოლის ზომა, კლასის ზომა, ინფრასტრუქტურა); განათება, ხმაური და სწორი ტემპერატურის უზრუნველყოფა; ფიზიკური აქტივობებისთვის განკუთვნლილი ადგილების დაცულობა; ფიზიკური დაზიანებების პრევენცია; ჰაერის ხარისხის მონიტორინგი, სკოლაში ქიმიური ნივთიერებების შენახვის პოლიტიკა; ფსიქოაქტიური ნივთიერებების მოხმარებასთან დაკავშირებული პოლიტიკა, საკვების ხარისხის უზრუნველყოფა და მონიტორინგი; სკოლამდე უსაფრთხო მისვლა ან ტრანსპორტირება, მათ შორის ექსკურსიების უსაფრთხოება; შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე მოსწავლეთათვის შექმნილი პირობები და უსაფრთხოების სტანდარტები; სასკოლო ჯანდაცვა, მათ შორის ინფექციური დაავადებების გავრცელების პრევენცია; კრიზისული სიტუაციების მართვა (სტიქიები, მიწისძვრა, ხანძარი).

უსაფრთხო და ჯანსაღი სკოლის შექმნის დროს, ეს საკითხები გათვალისწინებული უნდა იყოს სკოლის ადმინისტრაციისა და ზემდგომი სახელმწიფო დაწესებულებების მიერ.[9] მიუხედავად იმისა, რომ სკოლაში ძალადობის, დანაშაულისა და ანტისოციალური ქმედებების პრევენცია სასკოლო უსაფრთხოების მხოლოდ ერთ კონკრეტულ ასპექტს წარმოადგენს, აღნიშნულ თავში ყურადღება სწორედ ამ უკანასკნელზე გამახვილდება და მოკლედ მიმოვიხილავთ სკოლაში ძალადობისა და ანტისოციალური ქცევის პრევენციის ყველაზე გავრცელებულ მოდელებს.

ნახვა

გადმოწერა

სქოლიო და ბიბლიოგრაფია

[1] გაეროს 1989 წლის ბავშვის უფლებათა კონვენცია, მუხლი 28.

[2] Office of the Special Representative of the Secretary-General on Violence Against Children, (2016), Tackling violence in Schools: A global perspective Bridging the gap between standards and practice, foreword.

[3] Ibid.

[4] ibid p. 1, ასევე იხილეთ: UNICEF (2018), An everyday lesson: End Violence in schools, p. 5.

[5] A global initiative working to end all forms of violence against children in and through school: https://www.end-violence.org/safe-to-learn, ასევე იხილეთ: World Vision, (2020), “OUR research, OUR rights: Ending violence against children through the lens of child researchers from Bosnia and Herzegovina, Brazil, Indonesia, Nicaragua, Romania and Sierra Leone; Pinheiro, Paulo Sérgio, (2006), UN World Report on Violence Against Children, p. 138; Office of the Special Representative of the Secretary-General on Violence Against Children, (2016), Ending the Torment: Tackling bullying from the schoolyard to cyberspace, p. 101.

[6] UNICEF (2018), An everyday lesson, End Violence in schools, p. 3.

[7] UNESCO International Institute for Capacity-Building in Africa, (2017). School Safety Manual – Tools for teachers, p. 6., ასევე იხილეთ: სოფიო გორგოძე კრებულში უსაფრთხო სკოლა საზოგადოების თანამონაწილეობის გარეშე (2011) გვ. 17.

[8] Ibid; ასევე იხილეთ: Thapa, A., Cohen, J., Guffey, S., & Higgins-D’Alessandro, A. (2013). A review of school climate research. Review of educational research, 83(3), 357-385, p. 1-2.

[9]დეტალურად იხილეთ: Frumkin, H., Geller, R. J., Rubin, I. L., & Nodvin, J. (Eds.). (2006). Safe and healthy school environments. Oxford University Press, 251-269.