[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

შრომის უფლება / სტატია

რატომ უნდა ვიდგეთ დასაქმებულთა გვერდით და გავწიოთ წინააღმდეგობა

12246665_1129020497121918_7174139872400576203_n

გაფიცვა ტყიბულში მუშებსა და მათ ოჯახებში მომწიფებული ინდივიდუალური გადაწყვეტილებების შედეგი იყო. ტყიბულში გაჩენილ ერთობას გაძლიერება და მდგრად კოლექტიურ მობილიზებულ სხეულად გარდასახვა სჭირდება. ყველა ხედავს და თვითონ ადგილობრივებიც აცხადებენ, რომ წინა წლების გაფიცვები (განსაკუთრებით კი 2012 წლის არჩევნების წინა პერიოდში მომხდარი გამოსვლები) სულ სხვა მოვლენა იყო.

გაფიცულების დახმარება, მათთვის სოლიდარობის გამოცხადება და მითუმეტეს, მათი შემჩნევა მნიშვნელოვანია, რათა იქ სულ ახლად გაჩენილი საერთო, ორგანული, ექსპლუატირებული იდენტობა ქმედით პროგრესულ მოძრაობად ვაქციოთ, რომელიც საბაზრო ეკონომიკას საზღვრებს დაუწესებს და ადრე თუ გვიან, ინსტიტუციონალიზებული სახითაც იმოქმედებს ამ მიზნებით.

ინსტიტუციონალიზებულ სახეში ვგულისხმობ დღევანდელ შანსს, გავაჩინოთ ადგილობრივი პროფკავშირები. ახლის გაჩენის და არა არსებულის გაძლიერების ან გავრცობის შესაძლებლობებზეა საუბარი, რადგან შეცდომას დავუშვებთ თუ მივიჩნევთ, რომ პოსტ-კომუნისტურ საქართველოში ოდესმე მუშათა კლასს უარსებია, უარსებია მუშებს შორის მუშათა იდენტობას თუ მათ წარმომადგენლობით, რეალური პოლიტიკის განმახორციელებელ მოძრაობას ან ინსტიტუტს - პროფკავშირის სახით.

საქართველოში სოციალ-დემოკრატიის მშენებლობის იდეა მხოლოდ იქ და მაშინ შეიძლება ვაქციოთ რეალობად, სადაც პირველ რიგში გაჩნდება პრაქტიკები, რომლებიც ჯერ - გვინდა ეს თუ არ გვინდა - იგულისხმებს ბაზრების, ბიზნესების, კერძო ინიციატივების შექმნას. თვალს ვერ დავხუჭავთ იმაზე, რომ მხოლოდ ბოლო ათწლეულის პრაქტიკაა, მუშებს საწარმოს ადმინისტრაციაზე უფრო დაბალი ანაზღაურება ჰქონდეთ (ტყიბულელი მუშები საუბრობენ იმაზე, რომ კომუნისტების დროს მუშას ადმინისტრაციის თანამშრომელზე უფრო მეტი ხელფასი ჰქონდა ყოველთვის, და რომ ახლა ეს პირიქით არის); ვხედავთ მუშებს, რომლებიც სოციალურ დახმარებებს და თანადგომას იღებენ მხოლოდ სახელმწიფოდან (ისიც - რეზიდუალური დახმარებების სახით; მხოლოდ მორჩენილი საბიუჯეტო რესურსების რედისტრიბუციის გზით) და არა საწარმოდან; ვხედავთ მუშებს, რომლებსაც წართმეული აქვთ ხმის უფლება და არ გააჩნიათ საწარმოს მართვის შიდა დემოკრატიული გარანტიები და ა.შ. და ა.შ.

ვინაიდან საქართველოში, საბედნიეროდ თუ საუბედუროდ, ამის შემსწრე ახლაღა აღმოვჩნდით, ხელიდან არ უნდა გავუშვათ და მოვეჭიდოთ იმ ახალ პრაქტიკებს და გამოცდილებებს, რასაც ბოლო პერიოდებში ტყიბულის მეშახტეთა, ქსნის მინის ქარხნის, ზესტაფონის ფეროს მუშათა, რკინიგზელთა, “იოლის” თუ “სილქნეთის” თანამშრომელთა თუ სხვათა წინააღმდეგობები გვთავაზობს. დღეს შანსი გვაქვს, საქართველოში შევქმნათ პროფკავშირი და სოციალიზმი საბაზრო ეკონომიკის პირობებში - მასთან დიალექტიკურ წინააღმდეგობაში ვაშენოთ.

თბილისში სოციალ-დემოკრატიული დისკურსების შემქმნელმა და გამაძლიერებელმა "განათლებულმა მოძრაობებმა" უნდა დაინახონ: სოციალ-დემოკრატიას ასე, თანმიმდევრულად, აშენებს არსებული პროცესები ყველგან, სადაც კი (შრომის) ბაზრები ფართოვდება და შედეგად სოციალური ურთიერთობების მოწესრიგების საჭიროებას აშიშვლებს. ბოლოს ეს, რეალური სახით, ჩვენ ტყიბულში დავინახეთ, სადაც პროცესი აღარ იყო უბრალოდ დისკურსული, გასცდა თბილისს, ინტელექტუალურ წრეებს, ადგილებს, სადაც არტიკულაციის თავისებური კულტურა უკვე არსებობს.

მიუხედავად მოთხოვნების არტიკულირებისას არსებული სირთულეებისა, რომლებსაც მუშები ეჩეხებიან, მათი მოთხოვნა ნათელია: სახელმწიფოს და კერძო ბიზნესს შორის, ქვეყანაში დაბალანსდეს კეთილდღეობის და დოვლათის შექმნის პროცესები. თუნდაც 800 ლარის მქონე მუშის მოთხოვნა, გაიზარდოს მისი ხელფასი, არ არის კაპრიზი და პრეტენზიულობა; ეს არის მოვლენა, რომელიც მივიღეთ ბოლო ათწლეულის განმავლობაში ქვეყანაში საბაზრო ეკონომიკის ფეხზე დაყენებით, და ეს "კაპრიზი" გვაძლევს საშუალებას, სწორი გზით განვვითარდეთ. ეს არის მცდელობა დაქირავებულთა მხრიდან, საზღვრები დაუწესონ კერძო ბიზნესსა და თავისუფალ ბაზარს. დიახ, დეჰუმანიზებული საბაზრო ურთიერთობების პირობებში არსებული ეს დაუცველობის განცდა, და ამის საპასუხოდ გაჩენილი ჩვენი “კაპრიზები” შეძლებს, ქვეყანაში ერთდროულად შეგვაქმნევინოს დოვლათიც და კეთილდღეობაც.

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“