წინა ხაზის მშრომელების მძიმე და დაუფასებელი შრომა: ინტერვიუ თამარ წიკლაურთან - ზრუნვის სააგენტოს სოციალურ მუშაკთან

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ. პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

თეორიული ლექცია/დისკუსია
გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected]

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

Տեսական դասախոսություն/քննարկում
Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

როგორ შეცვალა პანდემიამ ბენეფიციართა საჭიროებები? რა სირთულეებს აწყდებოდით პანდემიურ ვითარებაში მუშაობისას?

ამ ერთი წლის განმავლობაში განსაკუთრებულ სირთულეს წარმოადგენდა ის რომ ტრანსპორტის შეზღუდვის პერიოდში უშუალოდ ოჯახებში ვეღარ მივდიოდით და ადგილზე უკვე ვეღარ ვაფასებდით სიტუაციას. ამან ძალიან გაართულა ჩვენი მუშაობა იმიტომ, რომ სატელეფონო ზარის საშუალებით, რამდენად კარგი ინტერვიუც არ უნდა ჩაუტარო ბენეფიციარს, ისეთ შედეგზე მაინც ვერ გახვალ, როგორიც გინდა.

ჩვენი ტრანსპორტირების პრობლემის გამო ვერ ვაფასებდით მდგომარეობას დროულად. იგივე სასამართლოსთვის დოკუმენტის გადაგზავნის საჭიროება როცა იყო, ძალიან გამიჭირდა და დიდი დრო დამჭირდა რომ მიმემართა სასამართლოსთვის, ჩემი დავა წარმედგინა. პრობლემა იყო ასევე ის, რომ სასამართლოები ძალიან იწელებოდა და რეალურად ისე მოხდა, რომ ბენეფიციართან კონტაქტის არქონის გამო ვერ მივდიოდით შესაფასებლად და ესეც დროში იწელებოდა.

ამის გარდა განსაკუთრებული ის იყო, რომ ჩვენ ძირითადად სოციალური და ეკონომიკური პრობლემების წინაშე მყოფ ბენეფიციარებთან გვიწევს მუშაობა და მათი უდიდესი უმრავლესობა არის დასაქმებული არაფორმალურად. შესაბამისად, როდესაც სამსახურების პრობლემა შეიქმნა ფაქტობრივად მათ აღარც შემოსავალი ჰქონდათ და ვერც სახელმწიფოს დახმარებას იღებდნენ, იმიტომ, რომ ძირითადად თვითდასაქმებულები იყვნენ ან არაოფიციალურად დასაქმებულები.

თქვენი დაკვირვებით რამდენად რთული აღმოჩნდა ბენეფიციარებისთვის ანტიკრიზისული დახმარების მიღება?

ჩვენ ძირითადად რასაც გავცემდით ეს იყო კრიზისულ მდგომარეობაში მყოფი ბავშვიანი ოჯახების გადაუდებელი დახმარების ქვეპროგრამა, ანუ კვების ვაუჩერებს გავცემდით ძირითადად და ამით ვცდილობდით ელემენტარული საკვების საკითხი მაინც გადაგვეჭრა. ბავშვთა ანტიკრიზისული პროგრამა უფრო სოციალური მომსახურების სააგენტოს კომპეტენცია იყო, ვიდრე ზრუნვის სააგენტოსი, თუმცა მანდაც რაღაც პრობლემები იყო - ზოგს გვიან ერიცხებოდა, ზოგმა დახმარება მიიღო ძალიან გვიან და ჩვენ მოგვმართავდნენ მაგრამ ჩვენც არ ვიცოდით რა პასუხი გაგვეცა, ზუსტად არ ვიცოდით ეს თანხები როდის ჩაირიცხებოდა და ესეც იყო ერთი პრობლემა.

სამუშაო დატვირთვა თუ გაიზარდა პანდემიის განმავლობაში?

იცით, ჩემი შეფასებით არ გაზრდილა. პირიქით, რაღაც ეტაპზე პოლიციაც ნაკლებად მოგვმართავდა და ბენეფიცირებიც ვერ მოგვმართავდნენ განცხადების დასაწერად, ელემენტარულად ვერ მოდიოდნენ იმიტომ რომ პრობლემა იყო ტრანსპორტირების. შესაბამისად რამე განსაკუთრებული მატება არ ყოფილა. მომართვიანობაზე არ აისახებოდა.

რა ვისწავლეთ პანდემიურ ვითარებაში მუშაობის ერთწლიანი გამოცდილების შედეგად? როგორ შევხვდეთ მომავალ შესაძლო შეზღუდვებს უფრო მომზადებულები?

უფრო მეტად აქცენტი უნდა გაკეთდეს ეკონომიკური კუთხით და უფრო სისტემატიზებული და ყველასათვის ნათელი უნდა იყოს [ეკონომიკური დახმარების] პროგრამა. ბენეფიციარები ძირითადად ამას აწყდებოდნენ. ვმუშაობდით და რაღაც ეტაპამდე სტაბილურობა იყო ოჯახებში მაგრამ ამ პანდემიამ, ეკონომიკურმა პრობლემებმა, ყველაფერი უკან დახია და თითქმის იგივე მდგომარეობაში აღმოვჩნდით საიდანაც ამოვიყვანეთ. ასევე ძალიან მნიშვნელოვანია ჩვენი, სოციალური მუშაკების ტრანსპორტირების საკითხი, იმიტომ რომ ჩვენ რეალურად დისტანციურად ვერ ვიმუშავებთ. აუცილებელია ადგილზე მუშაობა ოჯახებთან, ვიზიტების განხორციელება და შეფასება.

რატომ ვერ გადადის სოციალური მუშაკის შრომა დისტანციურ რეჟიმზე?

იცით როგორ არის, ჩვენ სატელეფონო კონსულტაციით და სატელეფონო შეფასებით ოჯახში ხდება თუ არა ძალადობა უბრალოდ ვერ გამოვკვეთ. როცა ჩვენთან შემოდის მომართვა ძალადობის არსებობის საფუძვლიანი ეჭვის შესახებ, ან როცა ბავშვს რთული ქცევა აქვს და მშობლისთვის რეკომენდაციების მიცემა გვინდა, ეს ტელეფონით არის ძალიან რთული. ოჯახებთან მუშაობა და შეფასების პროცესი არის ძალიან რთული - გამოკვეთა არის თუ არა ძალადობა ან რა პრობლემები იკვეთება. ამას სჭირდება მრავალჯერადი ვიზიტი და ურთიერთობებზე დაკვირვება ოჯახში.

თუმცა მეორე მხრივ დისტანციურ რეჟიმზე გადასვლის გარეშე საფრთხე ექმნება სოციალური მუშაკის ჯანმრთელობას.

კი მაგრამ მე, როგორ გითხრათ, ემოციურად იმდენად რთულია ის, რომ რაღაც შეიძლება გამოგრჩეს, რაღაც სწორად ვერ შეაფასო და შემდეგ ამას ფატალური შედეგი მოჰყვეს, რომ რისკების შეფასების თვალსაზრისით მე მირჩევნია აღჭურვილობით მივიდე ოჯახში და შევაფასო და ვიცოდე რომ ვმუშაობ.

რამდენად რთული აღმოჩნდა დისტანციურ სწავლაზე გადასვლა ბავშვებისთვის ბენეფიციარ ოჯახებში?

ძალიან მნიშვნელოვანი პრობლემა იყო ის რომ როცა ონლაინ სწავლებაზე გადავიდნენ ბავშვები, ინტერნეტის პრობლემა იყო ოჯახებში, აღჭურვილობა არ ჰქონდათ შესაბამისი - ნოუთბუქი იქნება თუ ტელეფონი. ემოციურადაც ბავშვების ქცევები უფრო გართულდა. ქცევითი სირთულეები ვისაც აღენიშნებოდა მათი ქცევები უფრო გართულდა. ტაქსითაც მივსულვარ წარმოქმნილი პრობლემების მოსაგვარებლად, საკუთარი ხარჯებით გადაადგილებაც მიწევდა. მერჩივნა მივსულიყავი ოჯახში და ის პრობლემები მათთან ერთად მომეგვარებინა ვიდრე დისტანციურად რეკომენდაციები გამეცა, რადგან ამას ვერ ვახერხებდი. ჩემ პრაქტიკაში ბავშვები, განსაკუთრებით შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვები, ხშირად არ ერთვებოდნენ ონლაინ სწავლებაში. ძალიან უჭირდათ მშობლებს რომ ამ პროცესში ჩაერთოთ ბავშვები. ჩემი აზრით თვითონ სკოლა არ იყო მზად რომ ბავშვები დაეინტერესებინათ, განსაკუთებით შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვები.