[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

დეკოლონიური პერსპექტივები / სტატია

ტოლერანტობის პოლიტიკური იდეის კრიტიკა

ილუსტრაცია: www.tolerance.org

ადამიანის უფლებების სწავლებისა და მონიტორინგის ცენტრს (EMC), როგორც თანასწორობის საკითხებზე მომუშავე ორგანიზაციას, სურს გამოეხმაუროს ტოლერანტობის კონცეფციის გარშემო საზოგადოებაში მიმდინარე საჯარო დისკუსიებს და თანასწორობის საკითხებზე მისი მუშაობის პოლიტიკური ხედვა განმარტოს.

ჩვენი შეფასებით, უთანასწორობის პრობლემა, რომლის მოგვარების გზადაც ხშირად ტოლერანტობა სახელდება, მრავალშრიანი და პოლიტიკურია ხასიათისაა. რელიგიური, კულტურული, ეთნიკური თუ სხვა უმცირესობათა ჯგუფების ჩაგვრას არატოლერანტობის კონცეფცია ყოვლისმომცველად ვერ ხსნის. ეს კონცეფცია ჩაგვრას სუბიექტური დამოკიდებულებებითა და შეხედულებებით შემოსაზღვრავს და შესაბამისად, ზედაპირულია.

სხვადასხვა სოციალური ჯგუფის ჩაგვრა სულ ცოტა რამდენიმე - სტრუქტურულ, იდეოლოგიურ, ინსტიტუციურ და ინტერპერსონალურ შრეს მოიცავს. შესაბამისად, ჩაგრული სოციალური ჯგუფების გათავისუფლება გულისხმობს ჩაგვრის სისტემური და სტრუქტურული მიზეზების ყოვლისმომცველ აღწერას, გააზრებას და იმ მექანიზმების გარდაქმნას, რომელიც წარმოშობს დისკრიმინაციას, სოციალურ ძალადობას, კონტროლსა და მარგინალიზაციას. ხშირად, იდენტობის გამო ჩაგრული ჯგუფების უფლებრივ და სოციალურ მდგომარეობაზე მსჯელობისას, ყურადღების მიღმა რჩება, ზოგადად და სპეციფიკურად იდენტობის გამო არსებული სოციალური თუ ეკონომიკური უთანასწორობის, კულტურული გარიყულობის პრობლემები და პოლიტიკურ დღის წესრიგში მათი დაყენების აუცილებლობა. ტოლერანტობის ცნება ხელუხლებელს ტოვებს მჩაგვრელ სოციალურ სტრუქტურებს, მათ პოლიტიკურ კონფიგურაციებს და ყურადღება მხოლოდ ინდივიდების დამოკიდებულებებსა და შეხედულებებზე გადააქვს. ხშირად, ადამიანების მიერ არატოლერანტული ქცევით გამოიხატება მათი უსამართლობის, უთანასწორობისა და ექსპლუატაციის გამოცდილებები, რომელთა გადაჭრა შეუძლებელია კერძო ინდივიდების ინდივიდუალური დამოკიდებულებების შეცვლით. ამისთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს პოლიტიკურ, სოციალურ, ეკონომიკურ დონეებზე სტრუქტურული ცვლილებების მიღწევას და მიზნად ჩაგრული ჯგუფების ყოველმხრივი ემანსიპაციის დასახვას.

ტოლერანტობის კონცეფცია ადამიანის ქცევის ცვლილების და სხვადასხვა ჯგუფს შორის თანაარსებობის შესაძლებლობას არსებითად სახელმწიფოს რეპრესიულ ფუნქციასა და უსაფრთხოების დაცვის პრაგმატულობაში ხედავს. ტოლერანტობის იდეის მიხედვით, სოციალურ წესრიგს ადამიანები მოსალოდნელი სასჯელის გამო არ არღვევენ და „სხვის ატანასაც“ არსებითად ამ ინტერესით ამართლებს. სოციალური თანაცხოვრების ეს მიდგომა ადამიანებს ატომიზებულ, თვითგადარჩენის ინტერესზე დაფუძნებულ სუბიექტებად ხედავს. რეპრესიით მიღწეული წესრიგისა და ინდივიდუალურ გადარჩენაზე დაფუძნებული პოლიტიკის წარმოებით კი, იგი ართულებს თანასწორი, ინკლუზიური და სამართლიანი საზოგადოების მშენებლობას. ჩვენთვის, ინკლუზიური და სამართლიანი საზოგადოება ნიშნავს საზოგადოებას, რომელშიც საყოველთაო განსჯაში ისმის ყველა ჩაგრული ჯგუფის ხმა, რომლებიც უშუალოდ მონაწილეობენ საჯარო პოლიტიკაში, საზოგადოებრივი და სოციალური სიკეთეები კი თანაბრად ნაწილდება ამ ჯგუფებებზეც. სწორედ ასეთი, ინკლუზიური პოლიტიკა უქმნის ადამიანებს კოლექტიურობის, სოციალური სტაბილურობისა და არსებულ პოლიტიკურ და სოციალურ სისტემასთან იდენტიფიკაციის განცდას. სწორედ განსჯაზე დაფუძნებული, ინკლუზიური პოლიტიკური პროცესი აძლევს სოციალურ ჯგუფებს საკუთარი, სხვადასხვა ტიპის ჩაგვრის ურთიერდაკავშირებულობის გააზრების, მსგავსების აღმოჩენის შესაძლებლობას და ამდენად, ქმნის პოლიტიკურ და ემოციურ პლატფორმას სოლიდარობისთვის. შესაბამისად, ჩვენ გვჯერა, რომ სოციალურ ჯგუფებს ერთმანეთის პატივისცემა მხოლოდ უსაფრთხოების პრაგმატულობის გამო კი არ სჭირდებათ, არამედ უფრო სამართლიანი საზოგადოების მშენებლობისთვის, სადაც სხვადასხვა ჯგუფს საკუთარი სპეციფიკური ჩაგვრის გამოცდილება და კიდევ უფრო სამართლიანი პოლიტიკის წარმოების რესურსი შემოაქვს. ამავდროულად, მსგავსი პოლიტიკური სივრცე რელიგიური და კულტურული ცოდნის სისტემებში ფორმირებული პოზიტიური ცოდნის ურთიერთგაცვლის და ახალი, საჯაროდ გამოყენებადი ცოდნის შექმნის შესაძლებლობას ქმნის.

ცალკე გვინდა გავუსვათ ხაზი ტოლერანტობაზე მსჯელობის დროს რელიგიის საკითხს. მნიშვნელოვანია ერთმანეთისგან განვასხვაოთ რელიგია, როგორც რწმენა და რელიგია, როგორც იდეოლოგია. ამ განსხვავებების გაუთვალისწინებლობა პრობლემურია, რადგან იწვევს ზოგადად მორწმუნე ადამიანების პოლიტიკური იერარქიის დაბალ საფეხურზე მოთავსებას, მათ “ჩამორჩენილად” წარმოჩენას და შესაბამისად, მათ წინააღმდეგობას. სეკულარიზმის სამიზნე კი რელიგია, როგორც იდეოლოგიაა, რომელიც იჭრება პოლიტიკურ ველში და ცდილობს, რელიგიური გრძნობების ინსტრუმენტალიზებას კერძო პოლიტიკური ინტერესების განხორციელებისთვის. საჯარო დისკუსიების დროს, არ ხდება იმ სისტემური პოლიტიკური და სოციალური პრობლემების (დემოკრატიული მონაწილეობის დაბალი დონის, ელიტიზმის, ეკონომიკური უთანასწორობის, სოციალური კეთილდღეობისა და დაცვის სისტემების ნგრევის, კულტურული გარიყულობის და ა.შ.) სათანადო გააზრება, რომელიც რელიგიური იდეოლოგიების ქვეშ მასების კონსოლიდირებას და ხშირად არატოლერანტულ, ძალადობრივ გარემოს ქმნის. ამიტომ მნიშვნელოვანია, სწორედ სახელმწიფოს მოვთხოვოთ აღნიშნული ძალადობრივი და მჩაგვრელი სტრუქტურების გარდაქმნა.

მეტიც, ჩვენ გვჯერა, რომ რელიგიურ სისტემებს აქვს რესურსი ძალაუფლებისგან ავტონომიურ და არაკოლონიზებულ სივრცედ არსებობდნენ, რაც მათ გამათავისუფლებელი პროცესების ხელშემწყობ აქტორებადაც კი შეიძლება აქცევდეს.

აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ ტოლერანტობის ცნებას თავდაპირველად რელიგიური დატვირთვა ჰქონდა და დასავლურ წიაღში აღმოცენდა. თუმცა, მნიშვნელოვანია ხაზი გაესვას, რომ შემწყნარებლობა არ არის მხოლოდ დასავლურ წიაღში გაჩენილი მოვლენა და სხვა რეგიონებშიც, მათ შორის, აღმოსავლეთსა და კერძოდ, სამხრეთ აზიაშიც არსებობდა კონფესიებს შორის ჰარმონიული თანაცხოვრების პოზიტიური გამოცდილება. ჩვენს კონტექსტშიც სასურველია, ადგილობრივი ცოდნის და გამოცდილებების შესწავლა და ინკლუზია განმათავისუფლებელი პოლიტიკის წარმოებისას.

მნიშვნელოვანია, გავიაზროთ ჩვენი მიზანი: არსებითად გვსურს უსაფრთხო საზოგადოება თუ სამართლიანი საზოგადოების მშენებლობა. უსაფრთხო საზოგადოებისთვის პრიორიტეტი პრობლემის ხილული გამოვლინების მოგვარებაა, როდესაც სუბიექტის გარეგანი ქცევა ბრძოლის უმთავრესი ველი ხდება. მოქალაქეების ერთი ნაწილის უსაფრთხოება ხშირად გულისხმობს უსახლკარო, უიმედო და გარიყული მოქალაქეებით სავსე ციხეებს. სამართლიანი საზოგადოებისკენ სწრაფვა გამორიცხავს ისეთ საზოგადოებას, სადაც ბრძოლის ერთადერთი ველი გადის სუბიექტის გარეგან ქცევაზე და ისწრაფვის ისეთი სოციალური პროგრამების ორგანიზებისკენ, რომლებიც მიზნად ისახავს იმ სტრუქტურული უთანასწორობისა და მჩაგვრელი კონფიგურაციების გარდაქმნას, რომელიც საფუძვლად უდევს საზოგადოებაში არსებულ კონფლიქტებს.

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“