[Skip to Content]
GEO
ENG RUS AZE ARM
ENG | RUS | AZE | ARM

სიახლეების გამოწერა

განაცხადი

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

პოლიტიკა და ადამიანის უფლებები კონფლიქტის რეგიონებში / თარგმანი

მშვიდობის მოდელები

სტატია გამოქვეყნდა: Oliver P. Richmond (2006) Patterns of Peace , Global Society, 20:4, 367-394,

მშვიდობის გააზრებისთვის, საერთაშორისო ურთიერთობების, მშვიდობისა და კონფლიქტის კვლევების ლიტერატურა არაერთ სტრატეგიას იყენებს. ისინი, ძირითადად, აერთიანებს წარმოდგენებს, რასის, იდენტობის, იდეოლოგიის ან ძალაუფლების კონცეპტებით კონსტრუირებულ და გეოგრაფიულად განსაზღვრულ მშვიდობაზე, რომელსაც უნივერსალური თვისებები აქვს. ამასთან, საგულისხმოა, რომ სრულად მიღწევა ნაკლებად სავარაუდოდ და უტოპიურად მიიჩნევა. ახლახან, რელევანტურ ლიტერატურაში, მშვიდობის ჰიბრიდული ვერსია, ლიბერალური მშვიდობა გაჩნდა. ის არის უნივერსალური, მიღწევადი და კონკრეტულ მეთოდოლოგიაზე დაფუძნებული.

მოცემულ ესეში განხილულია მშვიდობისა და ლიბერალური მშვიდობის კონცეპციების გაჩენასთან დაკავშირებული ძირითადი დისკურსიული მახასიათებლები. ნაშრომში ასევე გაანალიზებულია ლიბერალური მშვიდობის კონტექსტით, მშვიდობის კონცეფციებში გავრცელებული აზროვნების მოდელები და მათი ონტოლოგიური და ეპისტომოლოგიური შედეგები. 

შესავალი

ზოგადად, საერთაშორისო ურთიერთობების (სუ-ის) ფოკუსი ომის, ძალადობრივი კონფლიქტის და წესრიგის დამყარებისთვის აუცილებელი პირობების გაგებისკენ იყო მიმართული. ამის შედეგადაც, მშვიდობის მოდელების მრავალგვარობის შესწავლას საჭიროზე ნაკლები ყურადღება დაეთმო. ამასთან, ადამიანის ბუნებისთვის, საზოგადოებისა და საერთაშორისო სისტემისთვის, თანდაყოლილი ძალადობის მიდრეკილებების გათვალისწინებით, მშვიდობის ნეგატიური გაგებისგან გამიჯვნა ზედმეტად ამბიციურად და წარმოუდგენლად მიიჩნევა. ამიტომ ,,ნეგატიური მშვიდობა“, აკადემიურ ლიტერატურაში, იმ დომინანტურ და აღიარებულ კონცეფციად იქცა, რომელიც მთელი მსოფლიოს გარშემო, სხვადასხვა კონფლიქტის ზონაში, მიმდინარე პროცესებს მყისიერად აღწერს. საგულისხმოა, რომ პოზიტიური მშვიდობისკენ მოწოდებები კი იდეალიზმად აღიქმება. საერთაშორისო ურთიერთობების მეთოდოლოგიური მიკერძოებულობა, რომელიც ,,საერთაშორისოს“ გაგებას, პრობლემის გადაწყვეტის რაციონალური მიდგომების საფუძველზე ცდილობს, ფაქტობრივად, მისი სუბიექტების დეჰუმანიზებას, ეფექტურად ახდენს.

ეპისტომოლოგიური მიკერძოებულობა მთლიანობაში მიუთითებს კონსენსუსზე, რომელიც აქცენტს სვამს პრობლემის წარმატებით გადაჭრაზე, მანამ, სანამ მშვიდობის ამბიციური ფორმა დამკვიდრდება[2]. ეს ნიშნავს იმას, რომ მშვიდობა ხშირად ნეგატიურ მშვიდობად აღიქმება, რომელსაც პოზიტიური მშვიდობა გაცილებით უფრო მოგვიანებით[3] მოსდევს. ამის საფუძველსაც ონტოლოგიური მიკერძოებულობა წარმოადგენს, რომლის მიხედვით ,,საგანთა ბუნებრივი წესრიგი“ კერძო ინტერესით, ომითა და კონფლიქტით, ჰეგემონიით და დომინაციით დაღდასმულია.

საერთაშორისო ურთიერთობების ლიტერატურაში დომინანტურია წარმოდგენის მიხედვით, საერთაშორისო და საზოგადოებრივი ,,ტრაგიკული“ გარემოებები, რომლებიც მშვიდობის სრულ დამყარებამდე, ,,მორჯულებას“ საჭიროებს. მშვიდობის სხვა კონცეფციების შესახებ აკადემიური ლიტერატურის სიმცირე ამ პოზიციის პოპულარობით შეიძლება აიხსნას. ამის მიუხედავად, არაერთი ანალიტიკოსი და პოლიტიკოსი ეძებს ,,ონტოლოგიურ მდგრადობას“, რომელიც მის მონაწილეებს შორის თვითმყოფად (თვითშენარჩუნებად) მშვიდობას უზრუნველყოფს (გარე, საერთაშორისო აქტორების მიერ უზრუნველყოფილი მშვიდობის ნაცვლად). ამას ცდილობდა არაერთი ლიბერალური ინტერნაციონალისტი, ინსტიტუციონალისტი, პლურალისტი, კონსტრუქტივისტი, კრიტიკული თეორეტიკოსი თუ პოსტმოდერნისტი. ამასთანავე, პოლიტიკის დაგეგმვის სპეციალისტებიც, რომლებიც ადამიანურ საჭიროებებსა და უსაფრთხოების საკითხებზე მუშაობენ.

ამ ღრმად ფესვგადგმული მიზეზების გამო, საჭიროა ძირითადი დღის წესრიგი, რომელიც მშვიდობის სხვადასხვა კონცეფციაზე იქნება ფოკუსირებული და საერთაშორისო ურთიერთობებში, ხშირად ირიბად, ისედაც გამოიყენება. ამასთან, ის ზემოთ განხილული მიკერძოებულობის მიმართ, ცვალებადი პრიორიტეტების გავლენისა და ტენდენციების, შესაფასებლად არის საჭირო. მშვიდობის კონცეფცია ხშირად უარყოფილია, როგორც ბინარული კონცეპტი[4], რომელიც მშვიდობასა და ომს ერთმანეთისგან სრულად მიჯნავს. ასეთი მიდგომა  რთულად დასაჯერებელ და უტოპიურ ჰარმონიას აჩენს ან ძალიან შეზღუდულ სტაბილურობას, რომელიც საერთაშორისო შეთანხმების დარღვევის შემთხვევაში, ომის დაწყების თუ ომით დამუქრების შესაძლებლობას ეყრდნობა.

გარდა ამისა, მისი შესწავლა ხშირად ისეთი საკითხების აქცენტირებით არის შენიღბული, როგორებიცაა: ძალადობრივი საფუძველი, შუამავლობა, მოლაპარაკებები, კონფლიქტების გადაწყვეტა, მართვა, მშვიდობის მშენებლობა ან პრევენცია. მიუხედავად იმისა, რომ ეს ყველაფერი ძალზედ მნიშვნელოვანია, ასეთი აქცენტი მშვიდობის სიღრმისეულად შესწავლილის ნაცვლად, მის ნაგულისხმევ თვისებებზე მიუთითებს, ხოლო მშვიდობის იმპლიციტურ გააზრებასთან დაკავშირებული აზროვნების მოდელები, საერთოდ უგულვებელყოფილია[5]. ეს აშკარად არადამაკმაყოფილებელი პოზიციაა, განსაკუთრებით სუ-ს თეორიული და მეთოდოლოგიური მიღწევების გათვალისწინებით, რომლებსაც მშვიდობის გაცნობიერებული სოლიფსიზმისა და ონტოლოგიური სიმყიფის[6] გამო, მშვიდობისაგან თავის არიდების ტენდენცია ახასიათებთ.

აკადემიურ ლიტერატურაში მშვიდობის შესახებ ვარაუდებისა და დისკურსების არაერთი საერთო მოდელი არსებობს, რომელთა იდენტიფიცირება შედარებით მარტივია. ისინი დისკურსებია, ტრადიციული პოზიტივისტური ხედვის ნაცვლად, რომელიც თეორიასა და ემპირიას ერთმანეთისგან მიჯნავდა. დისკურსები, უნივერსალური და უცვლელი ჭეშმარიტებების ნაცვლად[7], პრაქტიკასთან გადახლართულ თეორიას წარმოადგენენ[8]. ასეთი დისკურსიული მიდგომა მშვიდობის, მრავალი და კონკურენტული ვერსიის, ანალიზისა და იდენტიფიცირების საბაზისო საფუძველს ჰქმნის.

თვალსაჩინოა, რომ საერთაშორისო ურთიერთობებსა და სუ-სთან დაკავშირებულ ლიტერატურაში მშვიდობის ერთი დომინანტური კონცეპტი, იმპლიციტურად არსებობს, ის ლიბერალური მშვიდობის კონცეფციაა[9]. აღნიშნული მიუთითებს იმ ფაქტზე, რომ წარმოდგენები მშვიდობასა და მათი განმარტებისგან წარმოქმნილი დისკურსების გარკვევა, თეორიისა და კონფლიქტების ზონებში მოქმედების შედეგად, რეფორმებისა და ცვლილებების მძლავრ, შესაძლოა რადიკალურ, პროცესადაც კი იქცა. დასავლურმა პოლიტიკურმა აზრმა და პოლიტიკამ პოლიტიკურ, სოციალურ, ეკონომიკურ, კულტურულ და სამართლებრივ ჩარჩოებზე დაფუძნებული მშვიდობის მეცნიერების რეპროდუცირება მოახდინა, რომლის მეშვეობით მსოფლიოში  კონფლიქტი  ფასდება, მშვიდობა კი შენდება. ეს შესაძლოა მშვიდობის რაობაზე, პოსტგრამშისეული მრავლობითი ,,ჰეგემონიის"[10] გამოხატვა იყოს, მაგრამ როგორც მოცემული ესე აჩვენებს, ,,მშვიდობას" არ აქვს თანდაყოლილი მნიშვნელობა[11], ის მრავალს შორის, სპეციფიკურ სიტუაციად უნდა კვალიფიცირდეს. ასევე ყურადღება უნდა მიექცეს, თუ ვინ და როგორ აღწერს მშვიდობას, ისევე როგორც, თუ ვინ და რატომ აშენებს მას.

მოცემულ ესეში, უპირველესად, განხილულია საერთაშორისო ურთიერთობებში მშვიდობის კონცეფციების სხვადასხვა მიდგომა და ასახავს იმას, რაც შეიძლება, სუ-ში მშვიდობის კონცეპტის ქვეშ მოაზრებულ, ცხრა განსხვავებულ (თუმცა ხშირად ურთიერთმომცველ) მოდელად ჩაითვალოს. ამავდროულად, ნაშრომში განხილულია მათი თეორიული, კონცეპტუალური, მეთოდოლოგიური და ონტოლოგიური შედეგები.

მშვიდობის_მოდელები_1690889976.pdf

ნახვა
გადმოწერა

სქოლიო და ბიბლიოგრაფია

[1]ავტორი იყენებს ტერმინ  Patterns, რომელსაც ქართულ ენაში არაერთი შესატყვისი აქვს: მოდელის, ნიმუშის,  შაბლონის სახით. (ე.ბ.- მთარგმნელის შენიშვნა).

[2] ამ საკითხზე იხილეთ ორი მნიშვნელოვანი ნაშრომი: Robert Cox, “Postscript 1985”, in Robert Keohane (ed.), Neorealism and its Critics (New York: Columbia University Press, 1986), p. 242; R.B.J. Walker, Inside/Outside: International Relations as Political Theory (Cambridge: Cambridge University Press, 1992).

[3] იხ. Johan Galtung, “A Structural Theory of Imperialism”, Journal of Peace Research, Vol. 8 (1971), pp. 81–117.

[4] ბინარულის, როგორც პოზიტივისტურ საერთაშორისო ურთიერთობების ქმედითი მექანიზმის ცნებით დაინტერესების შემთხვევაში იხილეთ:  R.B.J. Walker, op. cit., esp. შესავალი.

[5] იხ.Mikkel Vedby Rasmussen, The West, Civil Society, and the Construction of Peace (London: Palgrave, 2003).

[6] იხ. Karin Fierke, “Whereof we Can Speak, Thereof we Must Not be Silent: Trauma, Political Solipsism and War”, Review of International Studies, Vol. 30, No. 4 (2004), pp. 471–491.

[7] Michel Foucault, Power/Knowledge: Selected Interviews and Other Writings 1972–1977 (New York: Pantheon, 1980), p. 30; Michel Foucault, The Archaeology of Knowledge (London: Tavistock, 1972), p. 205.

[8] Roland Bleiker, Popular Dissent, Human Agency, and Global Politics (Cambridge: Cambridge University Press, 2000), esp. შესავალი.

[9] განხილული საკითხების დეტალური ანალიზისათვის იხილეთ: Oliver P. Richmond, The Transformation of Peace (London: Palgrave, 2005).

[10] Quintin Hoare and Geoffrey Nowell-Smith (eds.), Selections from the Prison Notebooks of Antonio Gramsci (London: Lawrence & Wishart), pp. 56–59.

[11] Rasmussen, op. cit., p. 16.

ამავე თემაზე

კრიზისი და ქრონიკულო

პოლიტიკა და ადამიანის უფლებები კონფლიქტის რეგიონებში / თარგმანი

კრიზისი და ქრონიკულობა: ანთროპოლოგიური თვალსაზრისი მუდმივ კრიზისსა და დაცემაზე

11 ივლისი 2023

ასევე გირჩევთ

რისკის რეჟიმი: როგორ

შრომის უფლება / თარგმანი

რისკის რეჟიმი: როგორ იქცევა შრომის საზოგადოება რისკის საზოგადოებად

23 თებერვალი 2024

ძალადობა, როგორც პოლ

პოლიტიკა და ადამიანის უფლებები კონფლიქტის რეგიონებში / თარგმანი

ძალადობა, როგორც პოლიტიკა

20 თებერვალი 2024

გაჭიანურებული სოციალ

პოლიტიკა და ადამიანის უფლებები კონფლიქტის რეგიონებში / თარგმანი

გაჭიანურებული სოციალური კონფლიქტი: ანალიტიკური ჩარჩო

26 დეკემბერი 2023

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“