[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

სხვა / თარგმანი

მეტი, ვიდრე რასა: რას ნიშნავს იყო შავკანიანი და ღარიბი ქალაქის შიდა უბანში - უილიამ ჯულიუს უილსონი

უილიამ ჯულიუს უილსონი (1935) არის ჰარვარდის უნივერსიტეტის ურბანული სოციოლოგიის პროფესორი, რომელიც იკვლევს კლასისა და რასის საკითხებს. დღემდე ის ჰარვარდის ისტორიაში ერთ-ერთ ყველაზე ბრწყინვალე მკვლევრად მიიჩნევა. თავის ნაშრომებში უილსონი ააშკარავებს იმ სხვადასხვა უხილავ სტრუქტურულ მიზეზს, რომელიც ქალაქის შიდა უბნების მაცხოვრებლებს მრავალ შესაძლებლობას უზღუდავს.

 

მეტი, ვიდრე რასა: რას ნიშნავს იყო შავკანიანი და ღარიბი ქალაქის შიდა უბანში

 

მთარგმნელი: მარიამ შალვაშვილი

კონცენტრირებული სიღარიბის განმაპირობებელი ფაქტორები

(თავი 2)

1990-იანი წლების მეორე ნახევარში და ოცდამეერთე საუკუნის პირველ წლებში გაჭირვებული და ღარიბი შავკანიანი ამერიკელების მიმართ საჯარო ყურადღებამ შესამჩნევად მოიკლო. მედიის ყურადღება იშვიათად კონცენტრირდებოდა ურბანულ სიღარიბეზე (იგულისხმება ისეთი უბნები, რომლის მაცხოვრებლების დიდი პროცენტიც ფედერალური მთავრობის მიერ დადგენილ სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ ცხოვრობს), პოპულარული პოლიტიკური ლიდერები საკმაოდ იშვიათად ან საერთოდ არ განიხილავდნენ ქალაქის შუაგულში არსებულ გამოწვევებს და გეტოს მაცხოვრებლებშიც აშკარად შეიმჩნეოდა სიჩუმე. ეს სიტუაცია 1960-იანი წლებისგან ფუნდამენტურად განსხვავდებოდა, როცა სამართლებრივი სეგრეგაციიდან რასობრივად უფრო გახსნილ საზოგადოებად გარდაქმნის პროცესში სოციალური მოუსვენრობის შემთხვევები მრავლად შეიმჩნეოდა და ხანდახან ძალადობრივი ფორმებითაც კი იყო გამოხატული, მაგალითად ეს ჩანდა იმ აჯანყებებში, რომლებიც დოქტორ მარტინ ლუთერ კინგის მკვლელობას მოჰყვა.

თუმცა 2005 წელს ქარიშხალმა კატრინამ ნიუ ორლეანის შუაგულში კონცენტრირებული სიღარიბე ცხადად გააშიშვლა. როდესაც სატელევიზიო კამერები მიპყრობილი იყო წყალდიდობაზე, იმ ადამიანებზე, რომლებიც თავიან სახლებსა და ბინებში იყვნენ გამომწყვდეულები და მასობრივ ტრაგედიაზე, ბევრი ამერიკელი გაოგნებით აკვირდებოდა ღარიბების უკიდურესი სიდუხჭირის მანიშნებელ საცხოვრებელ პირობებს. რა თქმა უნდა, კატრინამ უბედურება მოუტანა მთლიანად ნიუ ორლეანს - შავკანიანებსა და თეთრკანიანებს, მდიდრებსა და ღარიბებს, მათაც შეეხო, ვისაც უძრავი ქონება ჰქონდა და მათაც, რომლებიც საერთო საცხოვრებლების მდგმურები იყვნენ. ამის მიუხედავად, ბევრმა მაცხოვრებელმა წყალდიდობიდან თავის დაღწევა კი შეძლო, მაგრამ უკან დარჩნენ ყველაზე ღარიბები, რომლებსაც არც ავტომობილები ჰყავდათ და არც ფული - ტრანსპორტისთვის ან დროებითი საცხოვრებლებისთვის რომ გაეღოთ. ისინი ქარიშხლის გადავლას დაელოდნენ, რაც ტრაგიკული შედეგებით დასრულდა. კატრინას დროს მთელი სახელმწიფოს ყურადღება მიქცეული იყო ღარიბი ურბანული უბნებისკენ.

ზოგი ადამიანი ამტკიცებდა, რომ კატრინა წარმოაჩენდა, თუ როგორი ბრიყვობაა ყველა ასპექტში სახელმწიფოს ანაბარა დარჩე და შენს ბედზე კონტროლი თავად არ აიღო ხელში. თუმცა, უსამართლობაა და ნამდვილად გაუმართლებელია, დაადანაშაულო შეზღუდული რესურსების მქონე პირები იმაში, რომ ისინი საკუთარ უბნებში გაიჭედნენ და ბუნებრივი კატასტროფის წინაშე მოწყვლადები აღმოჩნდნენ. ადამიანები, რომლებიც ღატაკ, გეტო სამეზობლოებში ცხოვრობენ მხოლოდ მათ არ მოიცავს, ვინც სახელმწიფო პროგრამების დახმარების პროგრამის საშუალებით ახერხებს არსებობას, ის მოიცავს დასაქმებულ ღატაკ ადამიანებსაც, რომელთა უმეტესობაც სოციალური დახმარების პროგრამაზე დამოკიდებული არასდროს ყოფილა.

ის ფაქტი, რომ ქარიშხალ კატრინას თავზე დატყდომის დროს ნიუ ორლეანის შუაგულში ამდენი ოჯახი იყო მანქანებისა და ტრანსპორტირების სხვა საშუალებების გარეშე გამომწყვდეული, მხოლოდ ნიუ ორლეანის პრობლემას არ წარმოადგენს. მაგალითად, ჩიკაგოს შუაგულში არსებულ გეტოებში ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ მაცხოვრებლების მხოლოდ 19 პროცენტს აქვს ავტომობილზე წვდომა.[i] ამ უზომოდ სეგრეგირებულ და სიღარიბის დიდი კონცენტრაციის ადგილებში ადამიანი შეიძლება ძალიან დისციპლინირებული და პასუხისმგებლიანი იყოს, მთელი დღის მანძილზე საარსებო მინიმუმზე მუშაობდეს და ამასთან ძლივს გაიტანოს თვიდან თვემდე თავი ან არ ჰქონდეს იმის საშუალება, რომ იყიდოს და შეინახოს ავტომობილი. დაბალი შემოსავლის გამო ასეთი ადამიანი მთლიანად დამოკიდებულია საზოგადოებრივ ტრანსპორტზე. ამ პირობებში მყოფ ნებისმიერ პირს არ ძალუძს ოჯახის მყისიერად სხვა ადგილას გადაყვანა.

სატელევიზიო კამერები რომ ქარიშხალ კატრინას დატრიალებამდე ყოფილიყო მიპყრობილი ნიუ ორლეანის, ან რომელიმე სხვა ქალაქის ცენტრში მდებარე გეტოებისკენ, დარწმუნებული ვარ, იქ აღწერილ სიღარიბესა და სიღარიბის მაღალ კონცენტრაციაზე თავდაპირველი რეაქცია სულაც არ იქნებოდა თანაგრძნობის გამომხატველი. როგორც ამას მალე ვნახავთ, ამერიკაში ზოგადი შეხედულებების შესახებ ჩატარებული გამოკითხვები მუდმივად აირეკლავს იმ აზრს, რომ ადამიანები ღარიბები და უმუშევრები საკუთარი ნაკლოვანებებისა და არასრულფასოვნების გამო არიან. სხვა სიტყვებით, ძალიან ცოტა ადამიანი დაფიქრდებოდა იმაზე, თუ რა გავლენას ახდენს ქალაქის შუაგულში მცხოვრებ ღარიბ მოსახლეობაზე სოციუმის მამოძრავებელი უფრო დიდი ფაქტორები - სეგრეგაცია, დისკრიმინაცია, ეკონომიკური შესაძლებლობების სიმწირე, სუსტი საჯარო სკოლები. თუმცა რადგან ცხადი იყო, რომ კატრინა იყო ბუნებრივი კატაკლიზმა, რომელზე კონტროლიც ქალაქის ცენტრში მცხოვრებ ღარიბ მოსახლეობას არ ჰქონდა, ამერიკელები უფრო კეთილგანწყობილები იყვნენ ღარიბების მიმართ. გარკვეული აზრით, კატრინა იყო ის ულმობელი ბუნებრივი ექსპერიმენტი, რომლის მეშვეობითაც უკეთ მცხოვრებ ამერიკელებს ცხადად შეეძლოთ ეხილათ რასობრივი იზოლაციისა და ქრონიკული ეკონომიკური დაქვემდებარების შედეგები.

იმის მიუხედავად, რომ კატრინას დატრიალებამდე სახელმწიფოს საჯარო ცნობიერებაში ურბანულ სივრცეებში მაცხოვრებლების პრობლემები ნაკლებად იყო აღქმული, სოციალური მეცნიერები სამართლიანად უთმობდნენ საკმაო დროს კონცენტრირებულ სიღარიბეს, რადგან ეს ფაქტორი  ზოგად სიღარიბესთან არსებულ პრობლემებს კიდევ უფრო ამწვავებს: უმუშევრობას, კრიმინალის დონეს, სამართალდარღვევებს, ნარკოტიკის კონტრაბანდას, დანგრეულ ოჯახებს, დაბალი ხარისხის სკოლებს. ის უბნები, სადაც კონცენტრირებულია სიღარიბე, აღიქმება როგორც საშიში, ამიტომაც ეს უბნები სოციალურადაც და ეკონომიკურადაც იზოლირებული ხდება, რადგან ადამიანები ყველაფერს აკეთებენ, რათა ამ უბნებთან ნებისმიერი სახის კავშირი აირიდონ.[ii]

თუ სოციალურ მეცნიერებს სურთ, ეფექტურად და ამომწურავად აუხსნან დიდ აუდიტორიას შიდა ქალაქის მაცხოვრებლების გამოცდილებები და იქ ცხოვრების სოციალური შედეგები, მათ მხოლოდ აშკარა რასობრივ სტრუქტურულ ფაქტორებზე კი არ უნდა ისაუბრონ, რომლებსაც უშუალოდ შეაქვთ წვლილი უთანასწორობისა და კონცენტრირებული სიღარიბის ჩამოყალიბებაში, არამედ ასევე უნდა ახსენონ, თუ როგორი არაპირდაპირი გავლენა აქვს პოლიტიკურ საქმიანობას და ზოგად ეკონომიკურ ფაქტორებს ქალაქის შიდა ნაწილის მდგომარეობაზე. ასევე მნიშვნელოვანია მხედველობაში მივიღოთ რასაზე ეროვნული რწმენები და კულტურული ბარიერები, რომლებიც ხანგრძლივი რასობრივი იზოლაციიდან და მუდმივი ეკონომიკური დაქვემდებარებიდან არის ამოზრდილი.

თარგმანი სრულად შეგიძლიათ იხ. მიმაგრებულ ფაილში

უილიამ_ჯულიუს_უილსონი__1594283010.pdf

სქოლიო და ბიბლიოგრაფია

[i] William Julius Wilson, When Work Disappears: The World of the New Urban Poor (New York: Knopf, 1996).

[ii] Paul Jargowsky, “Ghetto Poverty among Blacks in the 1980s,” Journal of Policy Analysis and Management 13 (1994), 288–310.

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“