[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

შრომის უფლება / თარგმანი

მედეგი რეგიონები არასტაბილურ სამყაროში - ოცნება თუ რეალობა

ია ერაძე 

პროექტის „სამთომოპოვებითი ინდუსტრიები და მათი სოციო ეკოლოგიური ასპექტები“ ფარგლებში, რომლის მიზანია შეისწავლოს და გააანალიზოს ბუნებრივი რესურსების თუ წიაღის მოპოვებასთან დაკავშირებული სოციალური, ეკონომიკური და ეკოლოგიური საკითხები, გთავაზობთ თარგმანების სერიას. იმისთვის, რომ თარგმაების მნიშვნელობა და მათი კავშირიქართულ რეალობასთან უფრო ცხადი გამხდარიყო, პროექტში ჩართულმა მკვლევარებმა მოამზადეს თარგმანების სინთეზური შესავლები.

გთავაზობთ რეი ჰადსონის სტატიას "მედეგი რეგიონები არასტაბილურ სამყაროში - ოცნება თუ რეალობა?"

სტატიისთვის სინთეზური შესავალი მოამზადა ია ერაძემ.

კრიზისი კაპიტალისტური განვითარების თანმდევი პროცესია. თუმცა, კაპიტალიზმს შესწევს უნარი დასძლიოს კრიზისებს და შეინარჩუნოს სტაბილურობა. კაპიტალისტური (და არა მაინცდამაინც კაპიტალიზმის) კრიზისები არა მხოლოდ ეკონომიკური და ფინანსური სახისაა, არამედ ბოლო დროს მკვეთრად იხატება ეკონომიკური და ეკოლოგიური კრიზისების კვეთა. ეს მრავალგანზომილებიანი კრიზისი კი პირდაპირ კავშირშია, განსაკუთრებით 1970-იანი წლებიდან, კაპიტალის აკუმულაციის რეჟიმის ცვლილებასთან - ყველაფერი უფრო სწრაფად, უფრო გლობალურად, უფრო იაფად, რაც შეიძლება ნაკლები წესებისა და რეგულაციების ფონზე. კაპიტალის ამგვარმა თავისუფალმა დინებამ (ბევრ სიკეთესთან ერთად) ბევრი სოციალური და ეკოლოგიური პრობლემა წარმოქმნა, რადგან ეკონომიკურ მოგებაზე ორიენტირებული ლოგიკა არ ერიდება ბუნების და ადამიანის ექსპლუატაციას. ეს ცვლილებები განსაკუთრებული სიმძაფრით შეეხო ცალკეულ რეგიონებს (განსაკუთრებით გლობალურ სამხრეთში), რომლებიც გახდნენ გლობალური წარმოების ჯაჭვის და შრომის გადანაწილების პატარა, უმნიშვნელო რგოლები და ამ მხრივ დამოკიდებული გლობალურ ბაზარზე. ნეოლიბერალური იდეების ჰეგემონიის ფონზე, რეგიონები განსაკუთრებით განიცდიან კონკურენტუნარიანობის წნეხს, რომ მიიზიდონ ინვესტიციები. თუმცა, მიუხედავად იმისა, რომ რეგიონები გადაჯაჭვული არიან გლობალურ ეკონომიკასთან, მათი გავლენა მსოფლიო ბაზარზე მიმიდნარე პროცესებზე შეზღუდულია.

სწორედ ამ პრობლემებს ეხება რეი ჰუდსონის 2009 წელს გამოქვეყნებული წინამდებარე სტატია და სვამს კითხვას: როგორ უნდა გაუმკლავდნენ რეგიონები ეკონომიკურ და ეკოლოგიურ გამოწვევებს და გახდნენ უფრო მედეგი მოულოდნელი საფრთხეების მიმართ? ამრიგად, მთავარი ყურადღება მედეგობის კონცეპტის განხილვას ეთმობა. ავტორი გვთავაზობს, ერთის მხრივ, ზემოთ აღნიშნული კრიზისის ისტორიულ-თეორიული კონტექსტის მიმოხილვას და მეორეს მხრივ, გვაცნობს მედეგობის იდეას, როგორც ფიქრის ახალ გზას გამოსავლის ძიებაში. მიუხედვად იმისა, რომ მედეგობა მულტიდისციპლინარული ტერმინია და სხვადსხვა დატვირთვა აქვს, მისი ზოგადი იდეა შეიძლება აღვიქვათ, როგორც ეკოსისტემების, ინდივიდების თუ ორგანიზაციების უნარი გაუძლონ ზეწოლას, სტრესს ისე, რომ შეინარჩუნონ ფორმა და ფუნქცია. ეკონომიკურად და ეკოლოგიურად მოწყვლად რეგიონებთან მიმართებაში, ჰუდსონი მედეგობის სამ განზომილებას გვთავაზობს: ეკოლოგიური ეფციენტურობა, რეგიონული ჩაკეტილობა და ნაკლები დამოკიდებულება რეგიონის მიღმა მიღებულ გადაწვეტილებებზე. მიუხედავად იმისა, რომ ავტორისთვისაც ნათელია ამ პრინციპების განხორცილების შეზღუდვები, იგი შესაძლებლად მიიჩნევს დადებითი შედეგების მიღწევას. ამისათვის საჭიროა ეკონომიის განსაზღვრების გადააზრება (ეკონომიის უფრო ფართო გაგებისთვის), რეგიონული ეკონომიკის დივერსიფიკაცია, რეგულატორული ცვლილებები და ეკოლოგიური ეფიციენტურობა. რეგიონები უნდა შეეცადონ შეამცირონ მათი დამოკიდებულება საერთაშორისო ბაზარზე და დაიბრუნონ ძალაუფლება გადაწყვეტილების მიღების პროცესზე. მნიშვნელოვანია, რომ ცვლილებები მოხდეს არა მხოლოდ რეგიონულ, არამედ სახელმწიფო და გლობალურ დონეებზეც. ასევე, საჭიროა განვითარების და ეკონომიკური ზრდის დომინანტური ნარატივების გადააზრება, რომ აბსოლუტური პრიორიტეტი მხოლოდ ეკონომიკურ ზრდას არ მიენიჭოს და გათვალისწინებული იქნას სოციალური სამართლიანობა და ეკოლოგიური პასუხისმგებლობა. ამ პროცესებში კი აუცილებელია სახელმწიფოს ჩარევა, რომელიც მზად უნდა იყოს რადიკალურ და უპრეცედენტო კრიზისებს რადიკალური გარდაქმნების პოლიტიკებით უპასუხოს.

ჰუდსონის განხილული სტატია მნიშვნელოვანი და რელევანტურია ქართული კონტექსტისთვის. სტატია სთავაზობს მკითხველს კაპიტალიზმის განვითარების ბოლო პერიოდის ისტორიულ და თეორიულ კონტექსტს, აცნობს კაპიტალის აკუმულაციის მთავარ მექანიზმებს და ხსნის აკუმულაციის რეჟიმის კრიზისის მიზეზებს. გლობალური სურათის ფონზე, მკითხველს შეუძლია შეაფასოს საქართველოს ადგილი მსოფლიო ეკონომიკაში და დააკავშიროს ქვეყანაში მიმდინარე პროცესები გლობალურ მოვლენებთან. ფართო კონტექსტის გააზრება კი ცხადყოფს ძალაუფლების ასიმეტრიულობას გლობალურ ბაზარზე და ხაზს უსვამს განსაკუთრებით ისეთი ქვეყნების (და მათი რეგიონების) დამოკიდებულებას გლობალურ სტრუქტურაზე, როგორიც საქართველოა. თუმცა, ამგვარი დამოკიდებულება და საქართველოს ძალაუფლების შეზღუდულობა გლობალურ სტრუქტურაში, ქვეყნის სრულ უძლურებად არ უნდა იქნას აღქმული. ნიშანდობლივია, რომ ჰუდსონის მიერ წინწამოწეული საკითხი ეკონომიკურ და ეკოლოგიურ კრიზისთან მიმართებაში, თანხმობაშია საქართველოს რეალობასთან; აქ გავრცელებული განვითარების ხედვა უმეტესად უგულებელყოფს სოციალური და ეკოლოგიური საკითხების მნიშვნელობას. საქართველო, როგორც ნეოლიბერალიზმის კონკურენტუნარიანობის იმპერატივს წამოგებული თევზი, ბოლო ათწლეულზე მეტია მონდომებით იბრძვის ინვესტიციების მოზიდვისთვის იაფი სამუშაო ძალის და დერეგულაციის ხარჯზე. ვარდების რევოლუციის შემდეგ გავრცელებული დისკურსი სწორედ პირდპირი უცხოური ინვესტიციების მოზიდავს აღიქვამს ეკონომიკური ხსნის მთავარ გზად, რაც ცალსახად ცუდი არ არის. თუმცა, ამ მიზნისთვის (მაგალითად) შრომითი კოდექსის დამსაქმებლის ინტერესებზე მორგება და ბიზნესისთვის რეგულაციების შემცირება, ნამდვილად ქმნის პრობლემებს. აქედან გამომდინარე, აუცილებელია, დავსვათ კითხვები: ინვესტიცია რისთვის და რა პირობებით? განვითარება ვისთვის და რის ხარჯზე? სამთო-მოპოვებითი ინდუსტრია და იქ განვითარებული მოვლენები ცხადყოფენ, რომ წარმოება მშრომელების სიცოცხლის ხარჯზე ან ეკონომიკური ზრდა გარემოს უგულებელყოფის ფონზე კრიზისულ მდგომარეობას ქმნის. კრიზისი კი არა მარტო საფრთხეებს წარმოაჩენს მთელი სიცხადით, არამედ ახალი შესაძლებლობების განვითარების საშუალებასაც ქმნის (როგორც ამას ჰუდსონიც ამტკიცებს). სწორედ აქ გვთვაზობს ჰუდსონის სტატია საჭირო კონცეპტს, რეგიონების მედეგობის ხელშეწყობის და განვითარების მიზნით. წორედ აქ არის აუცილებელი გადავაფასოთ განვითარების იდეა საქართველოს კონტექსტიდან და საჭიროებებიდან გამომიდნარე, ვიფიქროთ სამთო-მოპოვებითი ინდუსტრიების რეგიონების ეკონომიკის დივერსიფიკაციაზე, ეკოლოგიურ ეფიციენტურობაზე, სოციალურ სამართლიანობაზე, და მოვითხოვოთ ამ პროცესებში სახელმწიფოს მხრიდან რადიკალური გარდაქმნებისთვის მზაობა.

ადამიანის უფლებების სწავლების და მონიტორინგის ცენტრი (EMC) გთავაზობთ თარგმანების და სინთეზური შესავლის ტექსტების ციკლს, რომელიც მომზადებულია პროექტის "სამთო-მოპოვებითიინდუსტრიები და მათი სოციო-ეკოლოგიური ასპექტები" ფარგლებში. პროექტის მხარდამჭერია ჰაინრიჰ ბიოლის ფონდის თბილისის ოფისი.

მედეგი-რეგიონები_1560155753.pdf

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“