[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

სხვა / თვალსაზრისი

ფორმით ინტეგრაციული, შინაარსით დისფუნქციური

ქეთი სართანია 

218803_532159416799683_343810630_o

(გამოხმაურება ზურაბ ჯაშის ლექციაზე "ფუნდამენტალიზმი და საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესია")

წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ ხართ ადამიანი, რომელმაც იცის განსხვავება თევზსა და ველოსიპედს შორის. ამ დროს, მოდის ვიღაც და გიყვებათ თევზებზე, რომელსაც აქვს ორი ბორბალი, არის გადაადგილების ეკოლოგიურად სუფთა საშუალება, რომ ბავშვობაში ყველას უოცნებია მის გაქროლებაზე, ხოლო ველოსიპედებზე გეუბნებიან, რომ ძირითადად წყალში ბინადრობენ და ხანდახან საჭმელადაც გამოიყენება. ალბათ, საინტერესო რეაქციები გექნებათ. ეს შესავალი არის ჩემი აღქმის ილუსტრაცია რელიგიის შესახებ, უფრო კონკრეტულად კი აღწერს იმ პარადოქსს, რომ დიდი ხანია, ამ თემაზე მესმის ერთი და ვხედავ მეორეს - ათჯერ გაგონილს კი ერთხელ ნანახი რომ ჯობია, წინაპრების გამოცდილებამ აჩვენა.

EMC-ის პლატფორმის ფარგლებში, ფუნდამენტალიზმსა და საქართველოს მართლმადიდებლურ ეკლესიას მიეძღვნა ერთი ლექცია, რომელიც ზურა ჯაშმა წაიკითხა. თეოლოგისგან ეკლესიის კრიტიკა აქამდე არასდროს მომისმენია და ამ ფაქტმა კიდევ უფრო გააღრმავა ჩემი ცნობისმოყვარეობა.

საუბარი, არც მეტი, არც ნაკლები, ეკლესიის ფუნქციონალისტური ანალიზით დაიწყო, რაც მოიაზრებს საზოგადოებაში არსებული ინსტიტუტების განხილვას მასზე დაკისრებული როლებისა და მისთვის დამახასიათებელი ფუნქციების შესრულების ხარისხის მიხედვით. ლექციის დასაწყისში მოხდა უნივერსალური სტანდარტების უარყოფა და მისი გადანაწილება კონკრეტულ ჯგუფებზე. ეს კი ნიშნავს, რომ რაიმე ღირებულება შეიძლება აღიარებული იყოს კონკრეტული ჯგუფის მიერ, მაგრამ არა მთელი საზოგადოების მიერ. ამის მაგალითად გამოდგება პატრიარქის მოხსნიება ერის მამად, რაც თავისთავად არ უკარგავს სიტყვას თავის ეტიმოლოგიურ მნიშვნელობას (პატრიარქი წარმოდგება ბერძნული სიტყვიდან და ნიშნავს მამათმთავარს), თუმცა ბატომა ზურამ ყურადღება გაამახვილა სიტყვაზე - ერი და აღნიშნა, რომ შესაძლოა პატრიარქის ამგვარ აღქმაში იგულისხმება პოლიტიკური, ეთნიკური ან ერის სხვა გაგება, ანუ ხდება ერისა და სახელმწიფოს გადაფარვა/დამთხვევა.

აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ კათალიკოსის ტიტული, რომელიც ბერძნულად საყოველთაოს ნიშნავს (კატჰოლიკოს „საყოველთაო, მსოფლიო“) მხოლოდ ქრისტიანული ეკლესიის შიგნით ვრცელდება. ამ შემთხვევაში, საქმე ეხება საზოგადოებაში არსებულ ჯგუფებსა და იმ შემთხვევას, როდესაც არის მცდელობა კონკრეტული ჯგუფის ღირებულებები გამოცხადდეს მთელი საზოგადოების ღირებულებად. საუბარია მართლმადიდებლური ეკლესიის პრეტენზიაზე, რომ მისი ფასეულობები მთელი საზოგადოების მიერ იყოს გაზიარებული და აღიარებული, რითაც ეკლესია ითავსებს მთელი საზოგადოების მაინტეგრირებელი, გამაერთიანებელი ფუნქციის შესრულებას. ამ მიზნის მისაღწევად კი საშუალებად იყენებს ძალადობისა და აგრესიის გზებს (17 მაისი), რითაც მისი ფუნქცია დისფუნქციაში გადაიზრდება და შესაბამისად კონფლიქტების წყაროს უდებს სათავეს.

ზურაბ ჯაში საჯარო ლექციაში თავს არ არიდებს ამ საკითხებს და ბოლო დროს, საქართველოში მართლმადიდებლური ეკლესიის სახელით ინიცირებულ მოვლენებს ეკლესიის ფუნდამენტალისტურ პოზიციას უწოდებს.

ამ დროს ვხვდები, რომ მესმის ის, რასაც ვხედავ და ველოსიპედისა და თევზის აღწერები, მათ რეალურ გამოსახულებებს ემსგავსება.

ფუნდამენტალიზმი არის ეკლესიის პასუხი გლობალიზაციასა და იმ სტრუქტურულ დიფერენციაციაზე, რაც დღეს მიმდინარეობს ქართულ საზოგადოებაში. ბატონი ზურაბიც ახსენებს მოდერნულ სზოგადოებას და ნელ-ნელა ვხვდები, როგორ პოულობენ საგნები და შინაარსები ჩემს გონებაში თავიანთ ადგილს. თითქოს ყველაფერი დალაგდა. მომხსენებელი აგრძელებს საუბარს მოდერნულობის მთავარ გამოწვევაზე, რომ ეს არის საზრისის კრიზისი, რომელსაც ახასიათებს:

ა) ფუნქციების სტრუქტურული დიფერენცირება - რომელშიც ჩემი აზრით, იგულისხმება ის მნიშვნელოვანი ასპექტი, რაც დღეს სოციოლოგიური სათვალის გარეშეც კარგად ჩანს. ეს არის ერთი ფუნქციის სხვადასხვა ინსტიტუტის მიერ შესრულება. მაგალითად, თუ ეკლესია ითავსებს საზოგადოების მაინტეგრირებელ ფუნქციას და მასზე საავატორო უფლებას ავრცელებს, ეს ცხადია კონფლიქტის საბაბი შეიძლება გახდეს. საზოგადოება შეიძლება გააერთიანოს სხვა ტიპის ინსტიტუტებმაც, თუმცა როცა საქმე ეხება მოდერნულობას, აუცილებლად თავს იჩენს პლურალიზმის საჭიროება, რაც ბატონი ჯაშის მსჯელობის მიხედვით, მეორე მახასიათებელია თანამედროვე საზრისის კრიზისისა.

ბ) თანამედროვე პლურალიზმი/ კანონის სფერო/ ეკონომიკა. ამ შემთხვევაში, სწორედ მოცემულმა ნიშნებმა განაპირობა საზოგადოების, როგორც ერთიანის პროგრესი. თუმცა, სწორედ ისინი არიან პასუხისმგებელნი იმაზე, რომ თანამედროვე საზოგადოება აღარ ასრულებს ძირითად ანთროპოლოგიურ ფუნქციას - საზრისის წარმოებას მთელი საზოგადოებისთვის და გვევლინებიან ერთგვარად საჯაროსა და კერძო სივრცეების გამყოფებად. ხოლო ამ აზრით, რელიგია კერძო სივრცეში აღმოჩნდება, რადგან საზრისის წარმოება არ ხდება კონკრეტული ინდივიდის, ან ინდივიდთა მცირე ჯგუფის აზროვნების შედეგად. ის არის სოციალურ სამყაროსთან ურთიერთობის პროდუქტი, მაშასადამე არის სოციალური კონსტრუქტი.

რელიგიის რელიგიურობას, ცხადია, მისი გარეგნული გამოხატულება, ეკლესია წარმოაჩენს. შესაბამისად, ეკლესია არის ის ინსტიტუტი, რომელიც ქმნის რელიგიურ ცნობიერებას, რომელიც ადეკვატური, ფუნქციური და მნიშვნელადია მხოლოდ კონკრეტული რელიგიის გამზიარებელ ჯგუფში.

შეჯამების სახით შეიძლება ითქვას, რომ მოდერნულ საზოგადოებაში, რომელიც სტრუქტურული დანაწევრებით ხასიათდება, ეკლესიას აქვს პრეტენზია მისი ღირებულებები იყოს მთელი საზოგადოებისთვის გაზიარებული, რითაც ის შეასრულებს საზოგადოების გამაერთიანებელ ფუნქციას. ფორმით, ეს ნამდვილად გავს ინტეგრაციულს, თუმცა, თუ გავყვებით ამ აზრს, აღმოჩნება, რომ ეკლესია ამ გზით ერთგვარად ახდენს ადამიანის სოციალურობის გაზვიადებას, არ ტოვებს ადგილს პიროვნებისათვის, რომელსაც გააჩნია განსხვავებული კულტურული უნივერსალიები/ღირებულებები. ამგვარად, სიბნელეში რჩება ის მნიშვნელოვანი მოვლენა, როდესაც ერთი კონკრეტული დროის მონაკვეთში რაიმე ფუნქცია შესაძლოა იყოს ფუნქციური, მაგრამ გარკვეული დროის მერე შეიძინოს დისფუნქციური ხასიათი. მაგალითად, საბჭოთა კავშირის დანგრევის შემდეგ, ყველა რელიგიას, მათ შორის მართლმადიდებლობას, მიეცა თვითგამოხატვის სრული თავისუფლება, დანაწევრებულ ქვეყანაში მართლმადიდებელმა ეკლესიამ მაინტეგრირებელი ფუნქცია შეითავსა იმ მოწოდებებით, რაც მისი მხრიდან ვრცელდებოდა და ნდობითაც, რომელიც მან მოიპოვა ამ პერიოდის განმავლობაში. ეს შესაძლოა აიხსნას იმით, რომ პოლიტიკური და საზოგადოებრივი აქტივობა სუსტი იყო იმ დროისთვის და საზოგადოებას სჭირდებოდა დასაყრდენი საჯარო ინსტიტუტი. თუმცა, დღეს კონტექსტები შეიცვალა და შესაბამისად იცვლება ფუნქციები და როლები.

ლექციის დასასრულს, ბატონმა ზურაბმა ახსენა არსებული დაძაბული სიტუაციიდან გამოსავალი, რომელსაც ის ხედავს ეკლესიის მიერ საკუთარი თავის პოვნაში არა ტოტალური გაბატონების გზით, არამედ სხვა სოციალური ჯგუფების აღიარებისა და პატივისცემის მეშვეობით.

ჩემ მიერ დანახული გამოსავალი კი ფორმისა და შინაარსის დამთხვევაშია, რაც გულისხმობს იმას, რომ თევზი უბრუნდება თავის ბუნებრივ გარემოს, ველოსიპედი უფრო მოთხოვნადი ხდება, ხოლო ეკლესია პლურალიზმის მეშვეობით თავს იხსნის ტოტალური გაბატონებისგან.

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“