[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

ეთნიკური უმცირესობები / სტატია

დომინანტური მზერა - აჭარა

მარიამ შალვაშვილი 

ამ სტატიების სერიაში წარმოგიდგენთ სხვადასხვა არადომინანტური ეთნიკური და რელიგიური თემის წარმომადგენლების ხედვებს მათ მიმართ გაბატონებულ მზერასთან, პოლიტიკასთან და მის სოციალურ და კულტურულ შედეგებთან დაკავშირებით.

ინტერვიუერი: მარიამ შალვაშვილი

რესპონდენტი: ზაზა მიქელაძე

ზაზა მიქელაძე არის ორგანიზაცია "სამოქალაქო დარბაზის" თანადამფუძნებელი და თანახელმძღვანელი. აქვს შავი ზღვის საერთაშორისო უნივერსიტეტის სოციალური მეცნიერებების ფაკულტეტის ბაკალავრის ხარისხი საერთაშორისო ურთიერთობების მიმართულებით. ამჟამად არის მალაიზიის საერთაშორისო უნივერსიტეტის მაგისტრანტი პოლიტიკური მეცნიერებების ფაკულტეტზე. 2019 წელს გახდა Erasmus+ ახალგაზრდა მშვიდობის ელჩი.

  • როგორ არის აჭარაში მცხოვრები ქართველი მუსლიმი თემი დანახული გაბატონებული წარმოდგენით?

ქართული საზოგადოების აღქმა აჭარის მიმართ ცალსახად ხასიათდება ინფორმაციის ნაკლებობით - დომინანტმა ჯგუფმა ბევრი არაფერი იცის მუსლიმური თემის შესახებ. აშკარაა რეგიონისადმი გაუცხოების ფაქტორი - აჭარის მუსლიმური თემის აღქმა ვერ ხდება ქართული სახელმწიფოების შიგნით. ამას გარდა, გავრცელებულია ის მოსაზრებაც, რომ აჭარაში არსებობს თურქეთის რელიგიური გავლენა და ამიტომ ეს რეგიონი ხიფათის შემცველია. აჭარელ მუსლიმებს უცხო ქვეყნის გავლენის აგენტებად უყურებენ და მათ ანტისახელმწიფოებრივ ჭრილში აღიქვამენ. ამის გამო, როგორც აჭარელ მუსლიმს, მუდმივად გიწევს იმის მტკიცება და დემონსტრირება, რომ „ჭეშმარიტი ქართველი“ ხარ და რომ შენი სახელმწიფოებრივი ხედვა საერთო საზოგადოებრივ ხედვას მოიაზრებს. უნდობლობა დიდია რეგიონის მიღმა არსებული აჭარელი ეკო მიგრანტების მიმართაც.

მართალია მსგავსი ხედვები ურთიერთობების რაღაც ეტაპებამდე მნიშვნელოვანი სრულიად არ არის, თუმცა როდესაც აჭარელი მუსლიმების საჭიროებების ან უფლებების საკითხები წამოიწევს წინ, აშკარაა ქართული საზოგადოების ნაწილის აღქმა, რომ მათ სხვაგან აქვთ სახელმწიფო, სადაც უნდა წავიდნენ და მათი უფლებები იქ მოითხოვონ და შენ თუ ხარ მუსლიმი აჭარელი, შენი რელიგიური იდენტობა ჩრდილქვეშ უნდა იყოს. თუმცა, საინტერესოა, რომ ქართულ საზოგადოებაში დროთა განმავლობაში მხოლოდ აჭარელი მუსლიმების კი არა, აჭარლობის როგორც ფენომენის პრობლემა გაჩნდა - ქართულ საზოგადოებაში აჭარლების მუსლიმობის პრობლემა თვითონ აჭარლობის პრობლემად გადაიქცა. მაგალითად, მახსოვს ასლან აბაშიძის აჭარაში დანიშვნის დროს მისი ლეგიტიმაცია ის გახდა, რომ თურმე ის წარმოშობით აჭარელი კი არა გურული იყო. ამას გარდა, აჭარაზე საუბარი სირცხვილის ხსენების გარეშე წარმოუდგენელია, რაზეც თამთა ხალვაშიც წერს [1]. სირცხვილის გრძნობა ყოველთვის გასდევს აჭარულ იდენტობას.

ამასთან, თემის წევრებს უყურებენ როგორც მოძველებული, წარსული ტრადიციების მატარებლებს. ხშირად ჩნდება კითხვა, „ჯერ კიდევ მუსლიმი ხარ?“ თითქოს რაღა დროს ისლამია, თითქოს ის ძველი, არაცივილიზებული და სხვისია და „თანამედროვე“ და „შენი“ არ არის.

  • რადგან პოლიტიკა რეგიონებში ხშირად ეფუძნება იმ შეხედულებებს, რაც დომინანტურ ჯგუფში თემის ან რეგიონის შესახებ არსებობს, რა სახისაა აჭარის მიმართ სახელმწიფო პოლიტიკა?

აჭარის მიმართ არსებული პოლიტიკა ეფუძნება უსაფრთხოების ხედვას, ამის არგუმენტაცია საბჭოთა ნარატივია, რომლის მიხედვითაც აჭარა თურქეთის მესაზღვრე რეგიონია, აჭარლების დიდი ნაწილი - მუსლიმი, ამიტომ აჭარა შეიძლება დიდი რისკების შემცველი იყოს.

სხვადასხვა სივრცეებში გაცხადებულია ის აზრი, რომ
„აჭარა უნდა დაუბრუნდეს“ ქრისტიანობას, რადგან საქართველო წმინდა მარიამის წილხვედრი ქვეყანაა. ხშირია დომინანტური კულტურის და კონფესიის წარმომადგენელთა მხრიდან სოციალურ და კულტურულ სივრცეში, მათ შორის, საგანმანათლებლო დაწესებულებებში პროზელიტიზმის მცდელობები. ბევრ საერო დღესასწაულს მართლმადიდებლური სახე აქვს, რაც აჩენს განცდას, რომ შენ ვერ იქნები საერთო საზოგადოებრივი და პოლიტიკური სისტემის ნაწილი და ხარ მოქალაქეობის მეორე ან უფრო დაბალ საფეხურზე.

საინტერესოა, რომ არც ერთ თანამდებობაზე დღემდე არ დანიშნულა ამ იდენტობის [ისლამის] მატარებელი, რომელიც ხმამაღლა იტყვის რომ მუსლიმია. პირველი რესპუბლიკის და ყარსის ხელშეკრულების დროს სამუსლიმანო საქართველოს მეჯლისის შემდეგ მსგავსი რამ არ ყოფილა.

ეთნოგრაფიულ მუზეუმებში ან სრულიად იგნორირებულია ან სხვისი ხედვითაა მოყოლილი ამ რეგიონის თანამედროვე და თუნდაც გასული საუკუნეების სოციალური და კულტურული ნარატივები და გაზიარებულია ეთნონაციონალიზმის მიერ დამკვიდრებული იდეები - მათ შორის ისლამის, როგორც ძალმომრეობითი და თავსმოხვეული რელიგიის ხედვა და პოლიტიკაც სწორედ ამ მზერაზეა დაშენებული. შეიძლება საზოგადოებაში არსებობდეს რაღაც შეხედულებები, მაგრამ სახელმწიფო პოლიტიკა ამას არ უნდა ეფუძნებოდეს.

  • რა სოციალური, კულტურული და პოლიტიკური გავლენები აქვს არსებულ პოლიტიკას და ქართველ მუსლიმებზე გაბატონებულ წარმოდგენებს ადგილობრივი თემისთვის?

მახსოვს, როგორც აჭარელ ეკო მიგრანტს, მთელი ბავშვობა მიხდებოდა სასკოლო და საზოგადოებრივ ადგილებში იმის მტკიცება, რომ ქართველი ვიყავი და არ ვიყავი მტერი ან „ისტორიული მოღალატე.“ ცხოვრების ყველა ეტაპზე მტკიცების რეჟიმში ცხოვრება მიწევდა. ეს იწვევდა შინაგან სევდას, რომ არ ვიყავი ამ საზოგადოების სრულფასოვანი წევრი. „რა კარგი ბიჭი ხარ, მაგრამ მუსლიმი ხარ“ არის ის ფრაზა, რომელიც საზოგადოების მიერ მუსლიმობის და კარგი ადამიანობის შეუთავსებლობას გამოხატავს. მე მჯერა ჩემი აღმსარებლობის ჰუმანურობის და კაცთმოყვარეობის, მაგრამ მუდმივად გეუბნებიან, რომ შენი რელიგია სისხლისღვრის რელიგიიაა. მეტიც, ქართული ლიტერატურის და ისტორიის სახელმძღვანელოებიც სწორედ იმაზეა აგებული, რომ ეს აღმსარებლობა მტრისაა და შენც მტერი ხარ.

ამას გარდა, თვითონ სახელმწიფო პოლიტიკა იწვევს თემის მარგინალიზებას და ამ დამოკიდებულებების ლეგიტიმაციას ახდენს. აჭარლები და დანარჩენი საზოგადოება „ძმები ვართ,“ ანუ ჩვენ საზოგადოების ნაწილი არ ვართ. ეს გაუცხოების ნარატივი თემს კულტურული, სოციალური ცხოვრების მიღმა ტოვებს.

იმის მიუხედავად, რომ ჩვენ არასდროს წავსულვართ სახელმწიფოებრივობის ან ტერიტორიული მთლიანობის წინააღმდეგ, ვერ ხდება აჭარლების ერის და საზოგადოების ნაწილად აღქმა, ეს მზერები კი თემისთვის ძალიან დამამცირებელია და გულისტკივილს იწვევს.

არცერთ კონფლიქტს მუსლიმური თემის მიმართ 2012 წლის მერე სამართლებრივი შედეგი არ მოჰყოლია და არავინ დასჯილა. მეტიც, საჯარო მოხელეები ხშირად იყვნენ კონფლიქტების ინიციატორები. იმის მიუხედავად რომ აშკარაა თემში ნიჰილიზმი, ვფიქრობ, რაღაც მხრივ დაუსჯელობის პოლიტიკამ თემის გაძლიერება და გამოცოცხლება გამოიწვია. თემში არსებობს იმის მზაობა, რომ მათი ხმა ყოველთვის ისმოდეს, აშკარაა, რომ სხვადასხვა საკითხებზე მსჯელობამ საკუთარი იდენტობის ძიების სურვილი გააჩინა.

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“