[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

მწვანე პოლიტიკა / ანალიტიკური დოკუმენტები

ახალი დაცული ტერიტორია საქართველოში

ირაკლი მაჭარაშვილის ანალიტიკური დოკუმენტი, რომელიც მომზადებულია აღმოსავლეთ -დასავლეთის მართვის ინსტიტუტის (EWMI) ACCESS-ის პროექტის ფარგლებში. 

 

სიტუაციის მიმოხილვა

დღეისათვის საქართველოს არაერთ რეგიონში შექმნილია საკმაოდ რთული ვითარება, როგორც გარემოს დაცვის, ისე სოციალურ-ეკონომიკური თვალსაზრისით. ამ მხრივ, ერთ-ერთი ყველაზე პრობლემურია ზემო სვანეთის ქვედა ზონის თემებში - ხაიში, იდლიანი, ჭუბერი და ნაკრა -  არსებული  სიტუაცია, რაც განპირობებულია ბუნებრივი რესურსების მართვისა და მიწათსარგებლობის არასწორი მოდელით. ამ მცირემიწიანი რეგიონის მოსახლეობა დამოკიდებულია ტყეში მოპოვებულ მერქნულ რესურსებზე. ამაში არ იგულისხმება მხოლოდ საშეშე მერქანი, რომელსაც მთელი წლის განმავლობაში იყენებენ ადგილობრივები. მოსახლეობის მნიშვნელოვანი ნაწილისათვის სამასალე მერქანი შემოსავლის ერთადერთი წყაროა.

ზემო სვანეთის ეს ნაწილი ყველაზე ტყიანია მესტიის რაიონში. დედამიწის ზომიერ სარტყელში შემორჩენილი ერთ-ერთი უკანასკნელი ხელუხლებელი ტყეები სწორედ ამ ხეობებში გვხვდება[1]. საქართველოს მასშტაბით მერქნის შემატების ყველაზე მაღალი მაჩვენებელიც ამ კუთხეშია. ისტორიულად, ტყე თემებისა და გვარების საკუთრებას წარმოადგენდა,  ხოლო მერქნის მოპოვება ტრადიციული საქმიანობა იყო. ადგილობრივებმა ახლაც იციან, თუ რომელ გვარს ტყის რა მონაკვეთი ეკუთვნოდა და შეძლებისდაგვარად, იცავენ ტრადიციული საკუთრების  უფლებებს. საბჭოთა პერიოდმა სვანეთს ამ თვალსაზრისითაც დაღი დაამჩნია: ტყე საერთო სახელმწიფო საკუთრებად გამოცხადდა, მესტიის ქვემო ზონის სოფლებს სამასალე მერქნის მოპოვებისა და  სახელმწიფოსთვის ჩაბარების სპეციალური გეგმაც კი ჰქონდათ დაკისრებული[2]. პოსტ-საბჭოთა პერიოდში საქართველოში გამეფებულმა არასწორი ტყის მართვის პრაქტიკამ, რასაც სატყეო სექტორში არსებული კორუფციის მაღალი დონეს განაპირობებდა,  ძალიან მძიმე გარემოსდაცვითი შედეგები გამოიღო.   

2007-დან 2011 წლამდე საქართველოს მთავრობას ჰქონდა არაერთი მცდელობა, რომ აუქციონებზე გაეყიდა ხე-ტყის დამზადების მრავალწლიანი ლიცენზიები. გადაწყვეტილება გაუმჭვირვალედ, საზოგადოების მონაწილეობის გარეშე მიიღებოდა; ლიცენზიების გაცემას წინ არ უძღვოდა რესურსის რაოდენობრივი და თვისობრივი შეფასება, ტყეების ეკოლოგიური მდგომარეობისა  და მასზე ხე-ტყის დამზადების ზეგავლენის ანალიზი; სალიცენზიო პირობები ვერ უზრუნველყოფდნენ ტყის ეკოსისტემების დაცვას და უგულებელყოფდნენ ადგილობრივი მოსახლეობის სოციალურ-ეკონომიკურ საჭიროებებს. ადგილობრივების წინააღმდეგობისა და არასამთავრობო ორგანიზაციების ბრძოლის შედეგად, მასშტაბური აუქციონების არაერთი მცდელობა მთავრობას ჩაეშალა.

2012 წლის შემდეგ საქართველოში ხე-ტყის დამზადების ლიცენზიები აღარ გაიცემა. არსებული ლიცენზიები არასაკმარისია, რომ უზრუნველყოს ბაზრის მოთხოვნა მერქანზე, დააკმაყოფილოს ადგილობრივი მოსახლეობა რესურსითა და სამუშაო ადგილებით. 2014 წელს ხე-ტყის დამზადების ლიცენზიების დიდ ნაწილს ვადა ამოეწურა; როგორც სიტუაციიდან დროებითი გამოსავალი, ეროვნულ სატყეო სააგენტოს მიენიჭა ხე-ტყის დამზადების (ტყის ფონდით სპეციალური დანიშნულებით სარგებლობის) უფლება[3]. ამ პრაქტიკას არაფერი აქვს საერთო თანამედროვე მდგრად სარგებლობასთან.

ამრიგად, საბჭოთა პერიოდიდან მოყოლებული, სახელმწიფომ ვერ შეძლო ისეთი მოდელის შემუშავება, რომელიც უზრუნველყოფდა მესტიის რაიონში ტყის ეკოსისტემების მართვას ეკოლოგიური, ეკონომიკური და სოციალური საკითხების, ადგილობრივი ცოდნისა და  მიწათსარგებლობისა ტრადიციების გათვალისწინებით და მინიმუმამდე დაიყვანდა უკანონო ტყითსარგებლობისა და კორუფციის შესაძლებლობას. დღევანდელი მოცემულობა ასეთია:

  • არსებული კანონმდებლობა და პრაქტიკა ვერ უზრუნველყოფს (კანონიერი გზით) ბაზრის მერქნის რესურსებით მომარაგებას, მიუხედავად იმისა, რომ არსებობს ამ რესურსის ტყეებში მოპოვება შესაძლებელია ეკოსისტემებისათვის შეუქცევადი ზიანის მიუყენებლად. როდესაც კანონიერი გზით რესურსის მოპოვებასა და ბაზრის მოთხოვნას შორის დისბალანსი არსებობს, ჩნდება უკანონო მოპოვების ცდუნება და შესაძლებლობა.
  • არსებული პრაქტიკა ვერ უზრუნველყოფს საზოგადოების მონაწილეობას საბინადრო გარემოსთან/ბუნებრივ რესურსებთან დაკავშირებული გადაწყვეტილებების მიღებაში და მით უმეტეს - მათი თემის ტერიტორიაზე არსებული ბუნებრივი რესურსების მართვაში.
  • საქართველოს არსებული კანონმდებლობა არ ცნობს ისტორიული საკუთრებისა და მიწათსარგებლობის (მათ შორის ბუნებრივი რესურსების დაცვისა და გამოყენების) ფორმებს. მიწათსარგებლობასთან/ ბუნებათსარგებლობასთან დაკავშირებული ტრადიციული ცოდნა ნელ-ნელა იკარგება, რაც საბოლოო ჯამში, ხელს უწყობს რესურსის ჭარბ, არამდგრად გამოყენებას.
  • რესურსებით სარგებლობა დაუგეგმავად, ხანგრძლივვადიანი გეგმისა და ხედვის გარეშე მიმდინარეობს; ბუნებრივი რესურსების გამოყენება ყოველგვარი წინასწარი მრავალმხრივი შესწავლის გარეშე ორიენტირებულია მხოლოდ ერთჯერადი, სწრაფი მოგების მიღებაზე, მაგრამ ხანგრძლივვადიან პერსპექტივაში ეკოსისტემების/ბუნებრივი რესურსების დეგრადაციას და მათზე დამოკიდებული მოსახლეობის კიდევ უფრო გაღარიბებას გამოიწვევს.
  • რეგიონში არ არსებობს განვითარების არანაირი სახელმწიფო პროგრამა თუ პროექტი. ერთადერთი მიმართულება - ჰესების მასობრივი მშენებლობაა, რაც ადგილობრივი მოსახლეობისგან ტერიტორიის დაცლას გულისხმობს. სახელმწიფო თვალს ხუჭავს ტყით სარგებლობის სექტორში არსებულ დარღვევებზე (რაც ძირითადად არასწორი მართვის მოდელით არის განპირობებული), მაგრამ საჭიროების შემთხვევაში მზად არის ისინი გამოიყენოს, როგორც ადგილობრივ მოსახლეობაზე ზემოქმედებისა და სოციალური წინააღმდეგობის წინააღმდეგ ბრძოლის მექანიზმი.
  • ბიომრავალფეროვნებით გამორჩეული რეგიონში - დიდი კავკასიონის დასავლეთი ნაწილში, მათ შორის ზემო სვანეთში არ არის (არასოდეს არ ყოფილა) არც ერთი დაცული ტერიტორია, მიუხედავად იმისა, რომ დაცული ტერიტორიების შესაქმნელად არაერთი პროექტია განხორციელებული და დონორთა მნიშვნელოვანი თანხებიც დაიხარჯა.   

შექმნილი მდგომარეობიდან გამომდინარე, ჩვენი მიზანია ბუნებრივი/ტყის რესურსების მართვის ისეთი მოდელის ჩამოყალიბება, რომელიც უზრუნველყოფს ეკოლოგიური, სოციალური და ეკონომიკური საკითხების ჰარმონიზებასა და  ადგილობრივ თემების წამყვან როლს, ხოლო სახელმწიფო ეხმარება ადგილობრივ თემს ტყის მართვაში და კონტროლს უწევს კანონმდებლობის შესრულებას. ასეთი მიზნის მიღწევა შესაძლებელია რეგიონში სწორად შერჩეული დაცული ტერიტორიის დაარსების მეშვეობით, რომლის მართვაც იწარმოებს  ადგილობრივი მიწათსარგებლობის ტრადიციებისა და საუკეთესო საერთაშორისო პრაქტიკის  გათვალისწინებით და შესაბამისობაში იქნება საქართველოს კანონმდებლობასა და ქვეყნის მიერ გაცხადებულ პოლიტიკის პრიორიტეტებთან.

 

მასალას სრულად შეგიძლიათ გაეცნოთ მიმაგრებულ დოკუმენტში.

ახალი_დაცული_ტერიტორია_საქართველოში_1565774066.pdf

სქოლიო და ბიბლიოგრაფია

 

[1] წყარო: http://intactforests.org ; Global forest watch

[2] “გასული საუკუნეების 50-იანი წლებიდან ქვედა ზონის მოსახლეობა საბჭოთა ხელისუფლებამ ძალადობრივად გადაიყვანა ხე-ტყის მოპოვებაზე. თითოეულ მოსახლეს დაადეს ბეგარა. თუ ის არ მოჭრიდა, არ დაამუშავებდა და არ ჩააბარებდა ხე-ტყეს, იყო ჯარიმა და სანქციები. ამან შეავიწროვა სოფლის მეურნეობა და 90-იანებში საერთოდ  გაჩანაგდა ყველაფერი” - ზურაბ ნიჟარაძე. http://liberali.ge/news/view/38692/khetyis-mopoveba-arsebobis-sashualebaa-es-tvitmizani-ar-aris--zurab-nizharadze .

[3] „ტყით სარგებლობის წესის შესახებ“ საქართველოს მთავრობის 2010 წლის 20 აგვისტოს  N242 დადგენილება

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“