[Skip to Content]

სიახლეების გამოწერა

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შერჩევა დაიწყო/Ջավախքում մեկնարկել է Քննադատական ​​քաղաքականության դպրոցի մասնակիցների ընտրությունը

 

Տե՛ս հայերեն թարգմանությունը ստորև

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი აცხადებს მიღებას ჯავახეთის რეგიონში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეების შესარჩევად. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა, ჩვენი ხედვით, ნახევრად აკადემიური და პოლიტიკური სივრცეა, რომელიც მიზნად ისახავს სოციალური სამართლიანობის, თანასწორობის და დემოკრატიის საკითხებით დაინტერესებულ ახალგაზრდა აქტივისტებსა და თემის ლიდერებში კრიტიკული ცოდნის გაზიარებას და კოლექტიური მსჯელობისა და საერთო მოქმედების პლატფორმის შექმნას.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა თეორიული ცოდნის გაზიარების გარდა, წარმოადგენს მისი მონაწილეების ურთიერთგაძლიერების, შეკავშირებისა და საერთო ბრძოლების გადაკვეთების ძიების ხელშემწყობ სივრცეს.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის მონაწილეები შეიძლება გახდნენ ჯავახეთის რეგიონში (ახალქალაქის, ნინოწმინდისა და ახალციხის მუნიციპალიტეტებში) მოქმედი ან ამ რეგიონით დაინტერესებული სამოქალაქო აქტივისტები, თემის ლიდერები და ახალგაზრდები, რომლებიც უკვე მონაწილეობენ, ან აქვთ ინტერესი და მზადყოფნა მონაწილეობა მიიღონ დემოკრატიული, თანასწორი და სოლიდარობის იდეებზე დაფუძნებული საზოგადოების მშენებლობაში.  

პლატფორმის ფარგლებში წინასწარ მომზადებული სილაბუსის საფუძველზე ჩატარდება 16 თეორიული ლექცია/დისკუსია სოციალური, პოლიტიკური და ჰუმანიტარული მეცნიერებებიდან, რომელსაც სათანადო აკადემიური გამოცდილების მქონე პირები და აქტივისტები წაიკითხავენ.  პლატფორმის მონაწილეების საჭიროებების გათვალისწინებით, ასევე დაიგეგმება სემინარების ციკლი კოლექტიური მობილიზაციის, სოციალური ცვლილებებისთვის ბრძოლის სტრატეგიებსა და ინსტრუმენტებზე (4 სემინარი).

აღსანიშნავია, რომ სოციალური სამართლიანობის ცენტრს უკვე ჰქონდა ამგვარი კრიტიკული პოლიტიკის სკოლების ორგანიზების კარგი გამოცდილება თბილისში, მარნეულში, აჭარასა  და პანკისში.

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის ფარგლებში დაგეგმილი შეხვედრების ფორმატი:

  • თეორიული ლექცია/დისკუსია
  • გასვლითი ვიზიტები რეგიონებში
  • შერჩეული წიგნის/სტატიის კითხვის წრე
  • პრაქტიკული სემინარები

სკოლის ფარგლებში დაგეგმილ შეხვედრებთან დაკავშირებული ორგანიზაციული დეტალები:

  • სკოლის მონაწილეთა მაქსიმალური რაოდენობა: 25
  • ლექციებისა და სემინარების რაოდენობა: 20
  • სალექციო დროის ხანგრძლივობა: 8 საათი (თვეში 2 შეხვედრა)
  • ლექციათა ციკლის ხანგრძლივობა: 6 თვე (ივლისი-დეკემბერი)
  • ლექციების ჩატარების ძირითადი ადგილი: ნინოწმინდა, თბილისი
  • კრიტიკული სკოლის მონაწილეები უნდა დაესწრონ სალექციო საათების სულ მცირე 80%-ს.

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი სრულად დაფარავს  მონაწილეების ტრანსპორტირების ხარჯებს.

შეხვედრებზე უზრუნველყოფილი იქნება სომხურ ენაზე თარგმანიც.

შეხვედრების შინაარსი, გრაფიკი, ხანგრძლივობა და ასევე სხვა ორგანიზაციული დეტალები შეთანხმებული იქნება სკოლის მონაწილეებთან, ადგილობრივი კონტექსტისა და მათი ინტერესების გათვალისწინებით.

მონაწილეთა შერჩევის წესი

პლატფორმაში მონაწილეობის შესაძლებლობა ექნებათ უმაღლესი განათლების მქონე (ან დამამთავრებელი კრუსის) 20 წლიდან 35 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს. 

კრიტიკული პოლიტიკის სკოლაში მონაწილეობის სურვილის შემთხვევაში გთხოვთ, მიმდინარე წლის 30 ივნისამდე გამოგვიგზავნოთ თქვენი ავტობიოგრაფია და საკონტაქტო ინფორმაცია.

დოკუმენტაცია გამოგვიგზავნეთ შემდეგ მისამართზე: [email protected] 

გთხოვთ, სათაურის ველში მიუთითოთ: "კრიტიკული პოლიტიკის სკოლა ჯავახეთში"

ჯავახეთში კრიტიკული პოლიტიკის სკოლის განხორციელება შესაძლებელი გახდა პროექტის „საქართველოში თანასწორობის, სოლიდარობის და სოციალური მშვიდობის მხარდაჭერის“ ფარგლებში, რომელსაც საქართველოში შვეიცარიის საელჩოს მხარდაჭერით სოციალური სამართლიანობის ცენტრი ახორციელებს.

 

Սոցիալական արդարության կենտրոնը հայտարարում է Ջավախքի տարածաշրջանում բնակվող երիտասարդների ընդունելիություն «Քննադատական մտածողության դպրոցում»

Քննադատական մտածողության դպրոցը մեր տեսլականով կիսակադեմիական և քաղաքական տարածք է, որի նպատակն է կիսել քննադատական գիտելիքները երիտասարդ ակտիվիստների և համայնքի լիդեռների հետ, ովքեր հետաքրքրված են սոցիալական արդարությամբ, հավասարությամբ և ժողովրդավարությամբ, և ստեղծել կոլեկտիվ դատողությունների և ընդհանուր գործողությունների հարթակ:

Քննադատական մտածողության դպրոցը, բացի տեսական գիտելիքների տարածումից, ներկայացնում  է որպես տարածք փոխադարձ հնարավորությունների ընդլայնման, մասնակիցների միջև ընդհանուր պայքարի միջոցով խնդիրների հաղթահարման և համախմբման համար։

Քննադատական մտածողության դպրոցի մասնակից կարող են դառնալ Ջավախքի տարածաշրջանի (Նինոծմինդա, Ախալքալաքի, Ախալցիխեի) երտասարդները, ովքեր հետաքրքրված են քաղաքական աքտիվիզմով, գործող ակտիվիստներ, համայնքի լիդեռները և շրջանում բնակվող երտասարդները, ովքեր ունեն շահագրգռվածություն և պատրաստակամություն՝ կառուցելու ժողովրդավարական, հավասարազոր և համերաշխության վրա հիմնված հասարակություն։

Հիմնվելով հարթակի ներսում նախապես պատրաստված ուսումնական ծրագրի վրա՝ 16 տեսական դասախոսություններ/քննարկումներ կկազմակերպվեն սոցիալական, քաղաքական և հումանիտար գիտություններից՝ համապատասխան ակադեմիական փորձ ունեցող անհատների և ակտիվիստների կողմից: Հաշվի առնելով հարթակի մասնակիցների կարիքները՝ նախատեսվում է նաև սեմինարների շարք կոլեկտիվ մոբիլիզացիայի, սոցիալական փոփոխությունների դեմ պայքարի ռազմավարությունների և գործիքների վերաբերյալ  (4 սեմինար):

Հարկ է նշել, որ Սոցիալական արդարության կենտրոնն արդեն ունի նմանատիպ քննադատական քաղաքականության դպրոցներ կազմակերպելու լավ փորձ Թբիլիսիում, Մառնեուլիում, Աջարիայում և Պանկիսիում։

Քննադատական քաղաքականության դպրոցի շրջանակներում նախատեսված հանդիպումների ձևաչափը

  • Տեսական դասախոսություն/քննարկում
  • Այցելություններ/հանդիպումներ տարբեր մարզերում
  • Ընթերցանության գիրք / հոդված ընթերցման շրջանակ
  • Գործնական սեմինարներ

Դպրոցի կողմից ծրագրված հանդիպումների կազմակերպչական մանրամասներ

  • Դպրոցի մասնակիցների առավելագույն թիվը՝ 25
  • Դասախոսությունների և սեմինարների քանակը՝ 20
  • Դասախոսության տևողությունը՝ 8 ժամ (ամսական 2 հանդիպում)
  • Դասախոսությունների տևողությունը՝ 6 ամիս (հուլիս-դեկտեմբեր)
  • Դասախոսությունների հիմնական վայրը՝ Նինոծմինդա, Թբիլիսի
  • Քննադատական դպրոցի մասնակիցները պետք է մասնակցեն դասախոսության ժամերի առնվազն 80%-ին:

Սոցիալական արդարության կենտրոնն ամբողջությամբ կհոգա մասնակիցների տրանսպորտային ծախսերը։

Հանդիպումների ժամանակ կապահովվի հայերեն լզվի թարգմանությունը։

Հանդիպումների բովանդակությունը, ժամանակացույցը, տևողությունը և կազմակերպչական այլ մանրամասներ կհամաձայնեցվեն դպրոցի մասնակիցների հետ՝ հաշվի առնելով տեղական համատեքստը և նրանց հետաքրքրությունները:

Մասնակիցների ընտրության ձևաչափը

Դպրոցում մասնակցելու հնարավորություն կնձեռվի բարձրագույն կրթություն ունեցող կամ ավարտական կուրսի 20-ից-35 տարեկան ուսանողներին/երտասարդներին։ 

Եթե ցանկանում եք մասնակցել քննադատական քաղաքականության դպրոցին, խնդրում ենք ուղարկել մեզ ձեր ինքնակենսագրությունը և կոնտակտային տվյալները մինչև հունիսի 30-ը։

Փաստաթղթերն ուղարկել հետևյալ հասցեով; [email protected]

Խնդրում ենք վերնագրի դաշտում նշել «Քննադատական մտածողության դպրոց Ջավախքում»:

Ջավախքում Քննադատական մտածողության դպրոցի իրականացումը հնարավոր է դարձել «Աջակցություն Վրաստանում հավասարության, համերաշխության և սոցիալական խաղաղության» ծրագրի շրջանակներում, որն իրականացվում է Սոցիալական արդարության կենտրոնի կողմից Վրաստանում Շվեյցարիայի դեսպանատան աջակցությամբ ։

პოლიტიკა და ადამიანის უფლებები კონფლიქტის რეგიონებში / განცხადება

გამყოფი ხაზის გარშემო მდებარე სოფლების მოსახლეობა სახელმწიფოსგან საგანგებო მხარდაჭერას საჭიროებს

სოციალური სამართიანობის ცენტრი (ყოფილი EMC) მოუწოდებს ხელისუფლებას გამყოფი ხაზის გარშემო მდებარე სოფლების უსაფრთხოების დაცვა და მათი სოციალური და ეკონომიკური მხარდაჭერა მის გადაუდებელ პრიორიტეტებში მოაქციოს და ომით დაზარალებული სოფლების მაცხოვრებლების ზრუნვაზე, კეთილდღეობაზე და სასიცოცხლო სოციალური ინფრასტრუქტურის განვითარებაზე აქტიური ძალისხმევა მიმართოს.

აგვისტოს ომიდან 13 წელი გავიდა. ომმა მნიშვნელოვანი ზიანი და დანაკლისი მოუტანა ქვეყანას და ომით დამდგარი ადამიანური, პოლიტიკური, უსაფრთხოების და სოციალური ზიანი სახელმწიფოსგან მრავალ დონეზე რეაგირებას საჭიროებს. წარმოდგენილ განცხადებაში გვსურს ყურადღება გამყოფი ხაზის გარშემო მდებარე სოფლების საჭიროებებსა და ინტერესებს დავუთმოთ.  

გამყოფი ხაზის გარშემო სოფლების (მთლიანობაში 116 სოფელი, რომელიც გორის, კასპის, ქარელის, ხაშურის, დუშეთის, ონის, საჩხერის, წალენჯიხისა და ზუგდიდის  მუნიციპალიტეტებში სხვადასხვა სოფელს მოიცავს) მდგომარეობის ანალიზი აჩვენებს, რომ ომით დაზარალებული მოსახლეობის ნაწილი უსაფრთხოების მნიშვნელოვანი გამოწვევების წინაშე დგას, მათ დიდ ნაწილს კი შეზღუდული აქვს წვდომა სასიცოცხლო რესურსებსა და საბაზისო  სოციალურ ინფრასტრუქტურაზე, მაგალითად როგორიცაა, სასმელი წყალი, სარწყავი წყალი, საძოვრები, ამბულატორიები, საბავშვო ბაღები.

გამყოფი ხაზის სოფლების ნაწილში პოლიციის პოსტი განთავსებული არ არის და ადგილობრივები, რომლებსაც საოკუპაციო ძალების სიახლოვეს უწევთ ცხოვრება, უსაფრთხოების მუდმივი რისკის წინაშე დგანან. მათ საკუთარ სოფელშიც კი უჭირთ თავისუფალი გადაადგილება, განსაკუთრებით ზოგიერთ მონაკვეთში. ბორდერიზაციის თვითნებური პოლიტიკის კვალდაკვალ კი ჩვენი ათეულობით მოქალაქე უკანონო პატიმრობის მსხვერპლი ხდება.[1]

იმ სოფლებში, სადაც სოფლის სივრცის ნაწილი ოკუპაციის ხაზის იქით მოექცა, მოსახლეობამ საძოვრების, ბაღების რესურსის ნაწილი დაკარგა და სახელმწიფოს სანაცვლო მიწის რესურსები მათთვის არ გადაუცია. სახელმწიფოს არ აქვს ამ სოფლებისთვის სოფლის მეურნეობის მხარდაჭერის დამატებითი პროგრამებიც. მოსახლეობისთვის კი, რომლისთვისაც შემოსავლის ძირითადი წყარო სოფლის მეურნეობას უკავშირდება, ეს მდგომარეობა განსაკუთრებით დამაზიანებელი ხდება.  

ომით დაზიანეული სოფლების ნაწილში პრობლემურია საცხოვრებელი სახლების რეაბილიტაციის პრობლემა და ომიდან 13 წლის შემდეგაც მათ ომის ნანგრევებში უწევთ ცხოვრება. ამ კუთხით განსაკუთრებით შემაშფოთებელია ზარდიანთკარისა და გუგუტიათკარის სოფლებში არსებული მდგომარეობა.[2] ზარდიანთკარში მოსახლეობა 2013 წელს დაბრუნდა და მათ 5 წლის განმავლობაში გავერანებული და გამხმარი ბაღების სრულყოფილ აღდგენაშიც კი არ დაეხმარა სახელმწიფო.  

დევნილი ოჯახების გარკვეული ნაწილი სხვა ჩასახლების ობიექტებში აგრძელებს ცხოვრებას და მათთვის სათანადო საცხოვრებლის უფლების რეალიზება 90-იანი და 2008 წლის ომების შემდეგაც კი სახელმწიფოს  არ მოუხდენია.

ამ სოფლებიდან მაღალია მიგრაციის ტალღა და ახალგაზრდების ძირითადი ნაწილი ტოვებს სოფელს. უნდა ითქვას, რომ ომით დაზარალებულ სოფლებში არ არსებობს ახალგაზრდული პოლიტიკა და მათზე ორიენტირებული ინფრასტრუქტურული და საგანმანათლებლო პროგრამები.

ჩვენთვის ბუნდოვანია თუ რა არის ამ სოფლებში სახელმწიფოს სოციალური პოლიტიკის თვალშისაცემი სისუსტის მიზეზი. ცხადია, გარკვეული პოზიტიური ნაბიჯები ამ სოფლებში ბოლო წლებში ჩანს, რაც ცალკეული ინფრასტრუქტურული პროექტების გამართვას, მთის კანონით დადგენილ შეღავათებას, სოფლის მეურნეობის მხარდაჭერის საერთო პროგრამებს უკავშირდება, თუმცა ეს არ არის ძირეული ინტერვენციები, რომელიც ომის გამო ისედაც დაზიანებულ, მოწყვლად და ტრამვირებულ მოსახლეობას არსებით შვებას მოუტანდა. ჩვენს სრულად ვიაზრებთ, რომ ამ მხარდაჭერასა და ინტერვენციებს დიდი ოდენობით ფინანსური რესურსების მობილიზება სჭირდება, თუმცა მაინც ბუნდოვანია, ომიდან 13 წლის თავზეც რატომ გამოიყურება ეს სოფლები ასე ჩამორჩენილად, ღარიბად და მიტოვებულად. ამ მდგომარეობაზე ადგილობრივი მოსახლეობა ჩვენთან გულისტკივილით უთითებს, რომ მათ რჩებათ განცდა, რომ ამ სოფლების გამაგრების ინტერესი ხელისუფლებას არ აქვს.

აგვისტოს ომმა მძიმე შედეგები მოუტანა ჩვენს ქვეყანას და დღეს უკვე გაყოფილ საზოგადოებებს. ომს მოჰყვა დიდი ადამიანური მსხვერპლი, დაკარგული ტერიტორიები, დევნილობა, სიღარიბე. მან კიდევ უფრო დააშორა ერთმანეთს ოსური და ქართული საზოგადოებები და ოკუპირებულ ტერიტორიებზე მცხოვრები ეთნიკურად ქართველების უფლებრივი და სოციალური მდგომარეობა გალსა და ახალგორში ორმაგად დაამძიმა. ქვეყანაში გაძლიერდა რუსეთის სამხედრო და შესაბამისად, პოლიტიკური გავლენების და მანიპულაციების შესაძლებლობები. ამ დრომდე დეოკუპაციის პოლიტიკის მიმართულებით გადადგმული ნაბიჯები სუსტია და ის არაღიარების ტრაფარეტული დიპლომატიური მცდელობებით იფარგლება, შერიგებისა და ნდობის აღდგენის პოლიტიკამ კი მნიშვნელოვანი პოლიტიკური და სოციალური ცვლილებები ჯერ კიდევ ვერ მოიტანა. კონფლიქტების მრავალწლიანი გამოცდილების მიუხედავად, ისეთი მინიმალური მიღწევებიც კი, რომელიც მაგალითად, გადაადგილების თავისუფლებას, ვაჭრობას, კონფლიქტის რეგიონებში საერთაშორისო მონიტორინგის მექანიზმების ოპერირებას,  de facto რეჟიმებთან მაღალ დონეზე დიალოგის მდგრადი ფორმატების არსებობას დაუკავშირდება, არ გვაქვს. 

თუმცა გასაკვირია, რომ რთული და კომპლექსური პოლიტიკური და უსაფრთხოების საკითხების მიღმა, ისეთი საკითხების გადაწყვეტაც კი, რომელიც ჩვენი სახელმწიფოს ეფექტიანი კონტროლის  ქვეშ ექცევა და გამყოფი ხაზის გარშემო სოფლების უსაფრთხოების ეფექტიან დაცვას, განვითარებასა და საბაზისო ინფრასტრუქტურაზე წვდომას უკავშირდება, კვლავ გადაუჭრელი რჩება.   

სოციალური სამართლიანობის ცენტრი მოუწოდებს მთავარობას

შეიმუშავოს ქმედითი, შემჭირდოებულ დროში გაწერილი კონკრეტული გეგმა, რომელიც გამყოფი ხაზის გარშემო სოფლების სოციალურ და ინფრასტრუქტურულ საჭიროებებს უპასუხებს და დამატებითი და საგანგებო ძალიხმება გაწიოს აქ მცხობრები ომით დაზარალებული მოსახლეობის სოციალური და ეკონომიკური მხარდაჭერისთვის.

გადახედოს გამყოფი ხაზის გარშემო მდებარე სოფლებში უსაფრთხოების გეგმებს და პოლიციის პუნქტების გამართვის, პატრულირებისა და უსაფრთხოების სხვა სქემები უსაფრთხოების რისკებს და აქ მცხოვრები ადამიანების შიშებს დაუახლოვოს.

სქოლიო და ბიბლიოგრაფია

[1] შენიშვნა: უკანონო დაკავებების რაოდენობა ე.წ. საზღვრის კვეთის ბრალდებით ოკუპირებული აფხაზეთის მიმართულებით: 2009 წელი – 91 შემთხვევა; 2010 წელი -114 შემთხვევა; 2011 წელი - 84 შემთხვევა; 2012 წელი - შემთხვევა 192; 2013 წელი – 393 შემთხვევა; 2014 წელი – 375 შემთხვევა; 2015 წელი – 336 შემთხვევა; 2016 წელი - 193 შემთხვევა; 2017 წელი - 52 შემთხვევა; 2018 წელი - 28 შემთხვევა; 2019 წელი - 27 შემთხვევა; 2020 წელი - 13 შემთხვევა.

უკანონო დაკავებების რაოდენობა ე.წ. საზღვრის კვეთის ბრალდებით ოკუპირებული ცხინვალის რეგიონის მიმართულებით:  2009 წელი – 79 შემთხვევა; 2010 წელი -77 შემთხვევა; 2011 წელი - 140 შემთხვევა; 2012 წელი - შემთხვევა 108; 2013 წელი – 139 შემთხვევა; 2014 წელი – 142  შემთხვევა; 2015 წელი – 163 შემთხვევა; 2016 წელი - 134 შემთხვევა; 2017 წელი - 126 შემთხვევა; 2018 წელი - 100 შემთხვევა; 2019 წელი - 86 შემთხვევა; 2020 წელი - 64 შემთხვევა. ).     

[2]  შენიშვნა: მხოლოდ 2020 წლის 20 ივლისს გავრცელდა ინფორმაცია საქართველოს პრემიერ-მინისტრის ირაკლი ღარიბაშვილის ინიციატივის შესახებ სოფელ ზარდიანთკარში 2008 წლის ომის შემდეგ დაზიანებული სახლების რეაბილიტაციასთან დაკავშირებით. 

ინსტრუქცია

  • საიტზე წინ მოძრაობისთვის უნდა გამოიყენოთ ღილაკი „tab“
  • უკან დასაბრუნებლად გამოიყენება ღილაკები „shift+tab“