გამოთხოვილი ინფორმაციის საფუძველზე დგინდება, რომ ოპოზიციური ფრაქციების მიერ მინისტრების მოწვევის შემთხვევაში, რეგლამენტით განსაზღვრული ორდინალური წესის შესაბამისად კომიტეტზე მინისტრის მოსმენა არც ერთხელ გაიმართა. პარლამენტის რეგლამენტის მიხედვით, „კომიტეტის სხდომაზე მოწვევის შესახებ მოთხოვნა უნდა გაიგზავნოს კომიტეტის სხდომამდე არაუგვიანეს 1 კვირისა. კომიტეტი მოწვეულ პირს უსმენს ამ ვადის გასვლიდან პირველსავე კომიტეტის სხდომაზე.“[1] რეგლამენტი ასევე უთითებს, რომ ამ ძირითადი წესის შეცვლა „შესაძლებელია მოწვევის ინიციატორსა და მოსაწვევ პირს შორის შეთანხმების შემთხვევაში.“[2]

მოწოდებული ინფორმაციით დგინდება, რომ X მოწვევის პარლამენტში 8 შემთხვევა იყო ისეთი, როცა ოპოზიციურმა ფრაქციებმა („შარლ მიშელის რეფორმების ჯგუფი“ და „ლელო - პარტნიორობა საქართველოსთვის“),  სხვადასხვა კომიტეტის სხდომაზე დაიბარეს მინისტრები. ორ შემთხვევაში მინისტრის (შინაგან საქმეთა და კულტურის) გამოუცხადებლობის ოფიციალური მიზეზად ის სახელდება, რომ ეს საკითხი „მინისტრის საათის“ ფორმატში, პლენარულ სხდომაზე განიხილეს (ან დაიგეგმა განხილვა). სამ შემთხვევაში მინისტრის კომიტეტის სხდომაზე მოსმენა იმ არგუმენტით ვერ შედგა, რომ მინისტრის გამოცხადების თარიღზე კონსულტაციების მიმდინარეობის პერიოდში, ფრაქცია „შარლ მიშელის რეფორმების ჯგუფი“ გაუქმდა. დარჩენილ სამ შემთხვევაში, პარლამენტის მიერ მოწოდებული ოფიციალური ინფორმაციით იკვეთება, რომ დღემდე მიმდინარეობს მსჯელობა თარიღის დაზუსტებასთან დაკავშირებით.

X მოწვევის პარლამენტში 5 შემთხვევა იყო ისეთი, როცა თანამდებობის პირი კომიტეტის სხდომაზე გამოცხადდა. მათგან 4 შემთხვევაში კომიტეტის სხდომაზე გამოცხადების ინიციატორი თავად მინისტრი იყო (ყველა შემთხვევაში - იუსტიციის). ერთ შემთხვევაში კი, ოფიციალური ინფორმაციით, თანამდებობის პირი სხდომაზე გამოცხადდა „საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარის მოადგილის ლევან იოსელიანისა და პარლამენტის წევრის ალექსანდრე ელისაშვილის წერილების საფუძველზე, კომიტეტის სხდომაზე დამსწრეთა უმრავლესობის გადაწყვეტილებით“ (ეროვნული ბანკის პრეზიდენტი და სოციალური მომსახურების სააგენტოს ხელმძღვანელი).

არსებული ინფორმაციები იმის თქმის საფუძველია, რომ აღმასრულებელი ხელისუფლების წარმომადგენლებს არ აქვთ პოლიტიკური ნება, რომ ოპოზიციური ფრაქციების მოთხოვნის საფუძველზე კომიტეტის სხდომაზე გამოცხადდნენ და პარლამენტის წევრების კითხვებს უპასუხონ. ტექნიკურად, ისინი რეგლამენტს არ არღვევენ იმ შემთხვევაში, როცა თარიღთან დაკავშირებით კონსულტაციებს მართავენ და ძირითადი წესის მიხედვით მომდევნო კომიტეტის სხდომაზე არ ცხადდებიან. თუმცა, ეს ჩანაწერი შესაძლოა ბოროტად იქნას გამოყენებული, გაიწელოს დრო და საკითხმა სულაც აქტუალობა დაკარგოს. გარდა ამისა, საპარლამენტო ჯგუფებთან პოლიტიკური ურთიერთობის ნების არარსებობის მანიშნებელია ფორმალური მიზეზით - ფრაქციის გაუქმების არგუმენტით - სხდომაზე არ გამოცხადება, როცა საკითხის ინიციატორები კომიტეტში კვლავ არიან წარმოდგენილები, საკითხი კი აქტუალურია.

ამასთანავე, არასწორი და დაუსაბუთებელია, როცა თანამდებობის პირების გამოუცხადებლობის მიზეზად სახელდება სხვა ფორმატში (კერძოდ, „მინისტრის საათი“) მისი მოსმენის შესაძლებლობა. კომიტეტის სხდომაზე დაბარება და „მინისტრის საათი“ განსხვავებული ფორმატებია როგორც ფორმით, ასევე შინაარსით და ისინი განსხვავებული მიზნების მიღწევას ემსახურებიან. კომიტეტის სხდომაზე თანამდებობის პირების დასწრების მიზნად კონკრეტული (ხშირად მეტად აქტუალური) საკითხის სათანადო და სიღრმისეული პოლიტიკური განსჯა უნდა მივიჩნიოთ, ხოლო „მინისტრის საათი“ პარლამენტის პლენარულ სხდომაზე „სამთავრობო პროგრამის შესრულების შესაბამისი  მიმართულების შესახებ მოხსენებით გამოსვლას“ გულისხმობს.[3] ამდენად, ამ არგუმენტით კომიტეტის სხდომაზე დაუსწრებლობა, რეგლამენტის ნორმების არასწორი განმარტება, და მისი დარღვევაა.

ეფექტიანი საპარლამენტო მუშაობისთვის ამგვარი პრაქტიკები არა მხოლოდ მიუღებელია, არამედ ის ფაქტობრივად აუფასურებს საპარლამენტო კონტროლისა და ანგარიშვალდებულების მექანიზმებს. აუცილებელია, მმართველი პოლიტიკური ძალის წარმომადგენლებმა არსებითად შეცვალონ ამ საკითხზე მათი მუშაობის ლოგიკა და დამოკიდებულება.

პარლამენტის მიერ მოწოდებული ინფორმაცია დეტალურად შეგიძლიათ იხილოთ აქ:

დანართი

საქართველოს პარლამენტის რეგლამენტის 40-ე მუხლის შესაბამისად, საქართველოს X მოწვევის პარლამენტში კომიტეტების სხდომებზე დაბარებული თანამდებობის პირები

გაზიარება